Geplaatst 
had ik al les vanwege de warmte. Voor diegene die ook al zo vroeg eruit waren, het was toen al behoorlijk warm. Normaal gesproken MOET ik altijd in wedstrijdkostuum lessen bij deze man, alleen het zijden hoedje mag ik weg laten. Maar ik dacht dat ik vandaag het jasje wel weg mocht laten, maar nee hoor. Daar begon irritatie nummer 1 al. Ik had het bloedje heet en meneer liet me keihard werken, terwijl hij lekker in de schaduw zat met een cocktail 
. Vervolgens kreeg hij het dus weer eens op z'n heupen toen het appuyeren niet echt lekker ging. Misschien was het de hitte, maar opeens kreeg ik de moed en sprong ik van mijn paard en begon dus te vertellen wat mij allemaal dwarszat, waarom hij altijd zo grof was enz. Hij had echt zoiets van wat krijgen we nou? Ik zal jullie verder niet belasten met onze woordenwisseling, maar uiteindelijk was zijn moraal dat ik blij mocht zijn dat ik 3 keer per week les krijg van hem, hij is de persoon die eisen stelt en ik moet rijden en m'n kop houden. Op mijn vraag waarom hij nooit complimenteus kon zijn, zei hij dat ik dan veel te gemakzuchtig zou worden, terwijl ik er nog lang niet ben (vertel mij wat, en daarbij, waar moet ik ooit zijn dan??). Uiteindelijk luidde zijn conclusie dat als het mij niet zint, ik er nu mee moest stoppen en oprotten. In die woorden ging het dus de hele tijd. De maat was vol voor mij, ik heb de teugels in z'n handen geduwd en zei dat ik er mee kapte. Ben weggelopen en volgens mij was hij met stomheid geslagen. Ik ben toen naar mijn paard gegaan, en even later kwam hij het erf op. Ik dacht wat moet die nu weer, maar hij kwam nog om te kijken naar het been van m'n kreupele knollie (wat ik aan hem had gevraagd maar alweer vergeten was
) Ik moest een stukje met hem lopen, maar vanwege de pijn had hij een beetje startproblemen. Geeft die l.ul hem toch een schop, nou ik had het niet meer. Terwijl iedereen erbij stond heb ik echt lelijke dingen tegen hem gezegd (in het nederlands), totdat ik mij weer realiseerde dat die duits is 
Zo ga je toch niet met een (kreupel) paard om? Gelukkig kon de DA vandaag ook nog komen, toch nog een kundig advies gehad.Net toen ik thuis kwam hing gelijk m'n opa aan de lijn die van het hele gebeuren op de hoogte was gesteld door mijn instructeur. Kreeg me dus een giga-uitbrander, kon het wel moeilijk verstaan, want altijd als mijn opa zit te zijken dan gaat mijn oma er zich mee bemoeien, dat die wat aardiger moet zijn, en uiteindelijk luister je dus naar een conversatie tussen 2 oudjes
Maar goed, mijn opa mocht naar mijn idee ook wel eens een weerwoord hebben, dus heb ik gezegd dat ik de wedstrijden van 28 en 29 aug niet ga rijden. Dat zijn voor hem erg belangrijke wedstrijden en hij is te krenterig om er personeel voor aan te nemen. Dus hij was niet blij, zacht uitgedrukt. Hij zou mij ook wel even uit het bedrijf gooien. Mmm vraag me af of dat lukt, na mijn moeders overlijden heb ik mij ingekocht in het bedrijf, omdat mijn moeder dat wilde. Dus volgens mij kan hij mij niets maken. Al met al een geweldige dag, maar ben ook wel opgelucht dat ik geen les meer heb van zo'n idioot. En mijn opa trekt wel weer bij. 
Na je vorige topic vroeg ik me al af hoe het nu ging en de bom is dus inmiddels gebarsten! Hartstikke goed van je en je vind wel weer een ander. En dan hopelijk een waar je goed mee overweg kan 
