Toen ging ze met d'r acchterbeen naar d'r hoofd om te krabben(let op ik zit er dus nog steeds op!) voor dat ik er erg in heb.
Terwijl dat gebeurd raakt ze verstrikt in de teugels en raakt ze helemaal in paniek! Dus ik had echt zoiets van: "oh fijn nu gaan we vallen"Maar ik kon er gelukkig nog net afkomen en d'r tot rust laten komen.
De teugels zaten helemaal strak door de mond en nog steeds aan d'r hoefijzer vast,waardoor ze niet kon staan erop.
Ze raakt nog eens in paniek(erg fijn!) en geen mens op de weg natuurlijk die me nog even een handje kan helpen,want het zat allemaal zo strak dat ik de knoop van de teugels er niet uit kon halen en bij d'r bit kon ik het ook niet losmaken pfff ik kon wel janken


Nou dat was het,het was vooral even schrikken!