Geplaatst 
(Voor wie niet het hele verhaal wil lezen)Vanochtend er al vroeg uit (kwart voor zes), weinig geslapen
Nadat ik wakker was geworden, en dat duurde even, Wietze gevoerd en uit de stal gehaald. Hij was niet verschrikkelijk vies, had wel in de stront gelegen, maar het was voornamelijk gewoon opgedroogd water. Om 7 uur stond Gomir (Carina) op de stoep. Wiets nog even gepoetst enz en om kwart voor 8 weg. 10 over 9 waren we er. Daar bleek dus dat we nog heeeeel lang moesten wachten, tot iets van half 1. Nou, dat werd dus later 3 uur
Wiets maar op de trailer gelaten in de tussentijd (even er uit voor een rondje, voor de rest was het een stuk koeler op de trailer. Bij nummer 65 gingen we beginnen met Wietze klaarmaken (hij had nr. 94). Wiets was het al helemaal zat toen, maar gedroeg zich nog redelijk braaf 
We waren zo klaar met hem, en toen we klaar waren glimden z'n manen toch verschrikkelijk Echt niet normaal meer, hij werd gelijk omgedoopt tot barbiepaard (ik speel niet meer met Barbies, ik heb nu een haflinger 
).Me snel omgekleed en met hem naar het terrein gebracht. Ondertussen was ik al niet meer wit maar dat maakt niet uit
Hij was echt verschrikkelijk opgefokt, sprong de hele tijd op en neer, heen en weer. Maar geprobeerd rustig met hem te stappen. Spoedcursus voorbrengen gehad van Carina (thanx he ), en nadat zij een tijdje met hem gelopen had was hij al een stuk rustiger. Nog steeds erg patserig maar dat mag wel Toen waren we aan de beurt (na het kampioenschap), eerst nog wat andere hafs. Toen moest Wiets erin, dat ging nog redelijk, hij stopte zelfs
En bleef staan (beetje erg soepig, maar ach). Wegstappen, dat ging een beetje erg slingerend (en die drollen op de grond waren toch interessant ), echt tempo zat er in niet in. Toen een driehoekje draven (nou ja, driehoek 
), dat ging al een stuk beter. Heb geen flauw idee hoe hij liep, ging behoorlijk hard Daarna na een noodstop nog even opstellen (maar even een voltetje gedraaid). De jury was aan het discusseren, en dat was toch eng, Wiets sprong steeds een stukje verder van ze weg. We mochten gelijk doorstappen, we waren namelijk de laatste in de rubriek. Nou, ik ging rustig stappen, hoor ik achter me dat degene achter me voorop moest (dat dacht ik tenminste). Ik liep gewoon rustig door, ik denk ze halen me wel in Maar dat gebeurde dus niet. Wiets was eerste, een 1a premie.Nog een ererondje, dat ging hard joh
En hij wou dwars door het lint heen dus liep mij ook nog eens bijna omver (hij had al keihard op m'n teen gestaan). Achter de jury door was ook erg eng, dat ging dus scheef Ben zo trots op m'n jochie
Terwijl we moesten wachten stond er ook op eens een man te kijken naar Wiets, heel grondig. Ik echt zo van: Huh? Hij kijk eens goed (heel ernstig), kijk eens in z'n boekje, en kwam toen naar ons toe. Bleek dat Wietze bij hem in de opfok heeft gestaan tot hij 2.5 was, samen met een andere hengst. Het paardenwereldje is klein he Carina
Hij vond hem er erg goed uitzien, volgens mij herkende Wiets hem ook wel, je had hem naar hem moeten zien kijken Hij herkende hem aan z'n koppie, en zijn kleur (die vond hij zo mooi )Foto's komen nog, en professioneel commentaar van Gomir volgt
