Gisteravond heb ik haar even een kwartiertje van de weg af gras laten eten (uit de berm dus)
Daar geniet ze ontzettend van, maar het is even afzien als je weer naar binnen moet.
De afgelopen dagen ging dat nog, wel met wat mopperen en boze blikken, maar ze ging nog in de box. Ik heb haar ook iedere keer verwend nadat ze in de box ging met een wortel of een appel uit haar eigen mand.
Gisteravond niet meer dus... Daar stond ik dan, met een grote wortel in de hand, lieve woordjes uitkramend en kirrende geluidjes makend.
Bijna een kwartier lang.
Gelukkig is de DA vanmiddag geweest. Nu is het einde in zicht! Nog drie dagen en dan mag ze weer de wei in.
Hij heeft de hechtingen eruit gehaald, haar achterbeen zag er prima uit! Waarschijnlijk houd ze een litteken over, met misschien wat witte haren, maar verder is helemaal niets beschadigd!
Toen het moment supreme... Het verband van de voorhoef.
Ik kreeg een complimentje dat alles zo schoon was gebleven en na wat knippen, kwam een mooi vosse-voetje tevoorschijn.
Helemaal goed!! Geen sneetjes meer te zien, als je het niet weet zie je het al bijna niet meer!!
Nu nog flink wat sprayen met hoefteer en dan mag ze weer de wei in.
Het is nog niet helemaal 100% dat alles goed komt, maar het ziet er allemaal zo goed uit, dat het bijna niet meer mis kan gaan!
Wie weet kan ik over twee weken wel weer mijn eerste kleine ritje maken!
Dus nog maar een zak appels er tegenaan voor Isolda :Y 
. Dan sta je daar en ze wil absoluut NIET naar binnen. En natuurlijk heb je dan allemaal leuke mensen (van het publiek) die erbij komen staan: "haha wat een koppige ezel". En ondertussen denk je dan zelf: "Stom beest!! Loop nou meeeheeee!!!" 
