Ik ben net terug van een halve week in Zweden waar ik gegroomd heb tijdens de Falsterbo Horse Show. Nou ja, gegroomd, mijn voornaamste taken waren invlechten en plastrons strikken, haha!
Ik heb eerder voor een nationaal rijdende springamazone gegroomd, en dat is wel even wat anders dan iemand helpen met 1 dressuurpaard, die ook nog eens gewend is om op zichzelf aangewezen te zijn, en het bovendien helemaal geweldig vindt om eindelijk eens tijd te hebben om met zijn eigen paard bezig te zijn. Veel duimen gedraaid dus (lees: bandages gerold), maar het was heel erg leuk om dat zo eens van dichtbij mee te maken allemaal. (en het is gewoon onwijs stoer om over zo'n terrein te lopen met volledige accreditatie, haha!)
Er bleef dus genoeg tijd over voor leuke uitstapjes. Zo kreeg ik onder andere een rondleidinkje door Flyinge, de grote Zweedse staatsstoeterij annex paardenopleiding. Met wat leuke verhalen over poetsen en stalonderhoud waar zelfs de haren van oude garde Deurne-gangers van overeind gaan staan denk ik

Flyinge is oorspronkelijk opgezet als stoeterij voor legerpaarden. Het zijn allemaal heel ruim opgezette, stenen gebouwen (in heel mooi zachtgeel, en plaats dit dan in een glooiend landschap met graanvelden, echt

Omdat het nu midden in de zomer was stonden er niet zo heel veel paarden. Veel boxen stonden leeg en werden schoongemaakt en opnieuw geschilderd etc. Wat je daar ook overal ziet is een strook door het midden van de gang met zand of turf. Tegen het lawaai en uitglijden als je een paard uit de box haalt en meeneemt.
Naast alle faciliteiten, die gewoon enorm uitgebreid zijn, vond ik het vooral zo mooi vanwege de mooie opzet. Het is mooi oud natuurlijk, dus het woord efficientie was nog niet uitgevonden toen het gebouwd werd, tenminste niet wat de details in de bouwwerken betreft. Echt fantastische grote boxen, volledig in hout opgetrokken, alles gescilderd, etc.
Naast de paarden schijnt Flyinge ook erg bekend te zijn vanwege zijn ooievaars. Ik had wel eens eerder een ooievaar gezien, maar niet zo veel bij elkaar en niet van zo dichtbij. Heel speciaal. Ze waren ook daar verdwenen, maar kwamen een aantal jaren geleden uit zichzelf weer terug en doen het er erg goed. Als je de omgeving ziet begrijp je ook waarom. Het is te hopen dat dat in Nederland ook weer lukt.
Kortom, een hele leuke week waarin ik veel gezien en geleerd heb, en weer en boel inspiratie opgedaan wat het rijden betreft!