Het ging voor geen meter, mijn droompaardje verandert in het paard wat ik verafschuw

Er vandoor vliegen om een fietser, bij de galop 3 bokken achter elkaar, bij stilstaan steigeren, het klinkt allemaal neit zo erg, maar Jellie heeft mij in zulke opzichten gewoon bang gemaakt..
Ik dacht het paardje te hebben gevonden wat mij mijn vertrouwen terug kon geven..
Tot Bonita geboren werd was dat zo... Nu we zijn al sinds de geboorte aan het modderen en verder komen we niet...
Omdat Pietrick mij vanavond min of meer dwong om verder te rijden, ben ik verder gegaan, het ging later beter maar niet zoals ik wilde...
De laatste tijd zit ik met een chagarijnige kop op dr, ik word steeds kwader op dr en dat vind ik niet eerlijk tegenover dr...
Ik had al zoiets van, nee dit wil ik niet meer, dat heb ik deze maanden al vaker gehad ook tijdens de dracht nog.
Maar nu is de emmer echt overgelopen zeg maar, ik heb er genoeg van

Ik heb een paardje nodig dat braaf is, dat eerst even nadenkt voor hij dr vandoor vliegt, waar IK van kan leren en ik hem/haar het niet hoef te leren...
Heb het dr vanavond een beeje met mijn vader over gehad en een goed gesprek met Roos gehad (waar ik nu dus ook nog ben) en ondanks de tijd dat ik al rijd wil ik toch een lekker paardje waar iedereen op weg kan hobbelen...
We gaan nu dus waarschijnlijk kijken naar een eigen paardje, een rustig lief en betrouwbaar paardje, dat is wat ik nodig heb.
Misschien dat ik zo ondertussen ook wel een paardje tegenkom wat ik mag rijden of tegen kleine vergoeding of wat dan ook, ik stop in ieder geval met Bonanza

Gr. Maaike