Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
KimS schreef:hey
mijn instructrice is ook best wel streng. Ze zegt de eerste keer iets, dezelfde opmerking kan ze nog een keer maken maar dan luider (als ik het nog nie doe he) en als ik het dan nog niet doe (bv mijn teugels korter nemen) dan kan ze ook wel serieus beginnen roepen en soms schelden. (meestal iets van "als je toch niks wil doen en alleen maar wat wil rondhobbelen, dan kun je beter stoppen. dan spaar je je geld en allebei onze tijd" dus ook niet echt vriendelijk... maar het helpt wel bij mij.) Ik luister wel naar haar enzo, maar vergeet dingen weer snel (het is ook altijd zoveel tegelijk) en als ze dan weer eens roept dan rij ik daarna echt wel beter hoor. Ik kan me nogal moeilijk concentreren.
Ik heb graag les van haar, want naast mijn prive-les rij ik geregeld ook nog mee in een groepsles voor gevorderden...
Maar als je zo bang bent wanneer je nog moet beginnen en zenuwachtig enzo, dan denk ik dat je beter een andere instructeur zoekt. Want als jij nerveus bent, dan slaat dat over op je paard en dat kan volgens mij ook niet echt goed zijn..
veel succes met je keuze, met de komende wedstrijden en nog proficiat met die overwinning!
Mirte schreef:Begint die man dus echt een potje te schelden, dat ik maar wat aan het mutsten ben, dat ik beter een andere sport had kunnen kiezen en dat het talent aan alle kanten ontbreekt.
Mirte schreef:Afgelopen weekend tijdens de wedstrijden werd ik tussendoor bijgestaan door een instructeur, een invaller omdat de ander ziek was. Voor het eerst heb ik echt ontspannen en met lol gereden. Dit bracht mij eigenlijk tot nadenken.
Door mijn hele 'paardenloopbaan' heen heb ik diverse intructeurs gehad. Ik heb er veel van geleerd, maar ze waren allemaal maar dan ook allemaal heel streng. Veel schreeuwen, schelden, echt ouderwets streng les. Vanochtend kreeg ik weer les van mijn instructeur die ik al een tijdje heb. Met klamme handen en bonzend hart opgestegen op mijn paard, die man maakt me (net zoals al zijn voorgangers) altijd enorm zenuwachtig. Het ging allemaal redelijk goed, tot de galopswisselingen aan bod kwamen. Dit vind ik nog niet echt makkelijk en mijn paard al helemaal niet. Begint die man dus echt een potje te schelden, dat ik maar wat aan het mutsten ben, dat ik beter een andere sport had kunnen kiezen en dat het talent aan alle kanten ontbreekt. Kortom ik kreeg dus weer de volle laag. Ik wil hem nou niet totaal gaan afkraken, ik leer ook veel van hem, alleen nu ik weet hoe les ook anders kan gaan baal ik enorm. Als ik heel eerlijk naar mijzelf kijk, ik zie altijd heel erg tegen les op, ben zenuwachtig, maar ik hou mijzelf voor dat het goed is voor mij en mijn paard. Ik dacht altijd dat ik wel tegen een stootje kon, ik ben aardig wat scheldbombardenten gewend van mijn instructeurs. Maar ik merk best wel dat ik ontzettend onzeker ben of ik wel kan rijden, heb heel veel bevestiging nodig (en die krijg ik dus niet van mijn instructeur) doe het naar mijn idee nooit goed (en mijn instructeur beaamt dat) en vraag mij af of het niet beter is om wedstrijden rijden aan anderen over te laten en gewoon weer recreatief ga rijden als voorheen. Wat best hard aankwam was dat ik tijdens het instappen vertelde dat ik eerste was geworden tijdens het championatgala, en dat hij zei dat ik nu niet moest denken dat ik nu alles was, dat ik waarschijnlijk bevoordeeld ben vanwege de fokkerij enzo. Nou dat vond ik echt een K*T opmerking, al mijn vertrouwen direct de grond in gestampt. En bedankt. Vanavond vertelde ik het hele verhaal aan mijn vader, maar hij schijnt het maar niet te vatten. Les hoort nou eenmaal streng te zijn vindt hij, anders bereik je nooit iets en volgens hem zijn bijna alle instructeurs streng. In mijn geval wel ja, maar hoe zit dat bij jullie? Ik kan mij inmiddels niet meer voorstellen dat dit normaal is sinds ik weet dat les ook LEUK kan zijn. Tips voor een goed gesprek met mijn instructeur? Ik zit helaas aan hem vast voorlopig, hoe kan ik dit nu aanpakken?
Smaxie schreef:Ik ging ook een tijdje met buikpijn naar de les... bang voor wat voor scheldpartij ik nu weer naar mijn kop geslingerd kreeg... dat was niet goed voor mij en niet voor mijn paard..Ik sloot me af voor het schelden maar ook voor de aanwijzingen. Ik heb besloten dat paardrijden (inclusief les) hobby is en dat ik er vooral plezier aan moet hebben... Nu heb ik een instructrice waar ik me lekker bij voel.. ze kan me heel goed motiveren, maar zal niet schelden!! Ik heb van haar al veel meer geleerd dan van al dat gescheld bij elkaar...
gomir schreef:Zo'n situatie heb ik ook Concorde Alleen ik wordt vaak afgebeld(eigenlijk altijd ), ben blijkbaar toch niet belangrijk genoeg
KimS"]
[quote="gomir schreef:Zo'n situatie heb ik ook Concorde Alleen ik wordt vaak afgebeld(eigenlijk altijd ), ben blijkbaar toch niet belangrijk genoeg