In de stromende regen richting Moerkapelle gereden. Aangezien ik eerst nog naar Divoza was geweest, had ik dus een andere afslag en ik zag dus de bak liggen vanaf de dijk, alleen zat er water tussen
. Dus toch maar omgereden (duh...) en toen zag ik Petra al lopen bij de stallen. Ze had Omar net binnengehaald, die stond lekker van z'n brokjes te genieten.Wat een ontzettend lief paard! Eerlijk waar, ik heb lieve paarden meegemaakt in m'n leven, maar Omar verbreekt echt alle records! Wat een ontzettende knuffel... Natuurlijk meteen in m'n jaszakken op zoek naar lekkers, en toen hij dat niet vond, begon hij m'n jas maar af te lebberen. Na een uitgebreide nekzoenactie besloten we hem maar eens aan het werk te zetten. Longeersingeltje erom en op naar de bak. Daar eventjes goed laten werken en toen mocht ik nog ff op hem zitten. Zonder zadel, met alleen een sjabrak, maar wat zit dat paard als een huis, heerlijk gewoon!
Ik hoop binnenkort nog een keertje terug te komen, en hoop dat Petra en ik dan allebei wat meer tijd hebben zodat ik hem ook onder het zadel kan zien (en voelen). Maar ik kan nu iig zeggen dat ik voor het eerst van m'n leven op een echte Voltaire heb gezeten (een van mijn favoriete KWPN-hengsten), en wat voor eentje!
