
Ze bleef netjes staan zodat ik het schot kon rechtzetten en dat ding achter haar billen kon doen en daarna kon ik haar vastzetten. Het waaide erg hard en de ene keer begon het keihard te regenen en daarna was er weer felle zon. Ik reed om 11.45 weg en ik was er 5 minuten te vroeg, goede timing dus!

Ik heb me gemeld, en werd al na 5 minuten geroepen dat ik Razinda kon halen. Ook het uitladen in mijn eentje ging super. Toen werd ze behandeld, en de arts/chirurg was tevreden. Er zit natuurlijk een wond maar die geneest vanzelf. Razinda mag geleidelijk aan weer op normaal voer, en een bit in. Ik moet wel heel rustig aan doen met het bit, niet eens zozeer vanwege de wond, maar omdat ze zo panisch bij haar hoofd is. De laatste weken na de operatie is ze weer helemaal kopschuw en gaat het halster om en af erg lastig. Ik hoop dat als ik weer meer met haar kan doen, dat ze dan weer makkelijker wordt.
Na een half uurtje was ze alweer klaar en kon ik vertrekken. Toen ik haar had ingeladen kwam de chirurg nog even naar me toe om wat te zeggen en ze was verbaasd dat ik helemaal alleen was gekomen met Razinda.

Om 15.45 was ik alweer thuis. Razin was blij dat ze weer de wei in mocht.
Een geslaagde dag dus met goed nieuws!
