
Ik heb clinics gezien van Tineke Bartels, o.a. op een prachtige merrie genaamd Sunrise (daar gaan we meer van horen!!!!), die het vooral over de basis had: onderdeel tempocontrole. Het blijft een enig mens die alles goed kan verwoorden en over kan brengen. Tja. Ooit lerares geweest hè!
Verder een clinic van Emiel Voest met Barbria, was ook wel leuk. Barbria liet zich niet 1,2,3 op haar plaats zetten, ze is vrij dominant en eigenzinnig. Emiel had wat te weinig tijd om echt met haar te gaan werken, maar sprong er toch nog even op, kon hij niet laten! Hij zit ook niet elke dag op een Grand Prix paard, dus dat was wel te begrijpen.
Anky gaf nog 3 ruiters van het Rabobank Talentenplan les, waaronder iemand op een werkelijk prachtig paard genaamd Kaliber. Ben nog van hem onder de indruk! Het leuke van Anky is dat ze het niet over inhouden heeft maar over "remmen" en "gasgeven" i.p.v. been geven. Niet te ingewikkeld met allerlei hulpen tegelijk of vlak na elkaar, hou het simpel, hand is ho en been is gaan. Hetzelfde geldt voor Tineke Bartels.
Daarna volgde een clinic Westernrijden van Simon de Jong (geloof ik, even uit mijn hoofd). Dit was jammer genoeg een beetje saai, had hij wat anders moeten brengen denk ik. Na al die dressuurjoekels kwam hij ineens binnen op zijn Quarter van ik schat, 1,45m, dan sta je even raar te kijken hoor. Hele brave hengst trouwens, ik had hem zo mee willen nemen!
Piet Raymakers nog aan de gang gezien met twee jonge ruiters, was ook heel leerzaam.
Aan het eind was Rafael Soto aan de beurt, die een les gaf aan twee mensen met Andulische hengsten. De eerste was een zeer modern type andalusier, gewoon een spierwit sportpaard zonder de echte kenmerken van een Andalusier. Prachtig paard met heel veel talenten en goede gangen, maar ik zie dan toch iets liever wat barokkere types. Zo'n mooi barok type kwam daarna aan de beurt met zijn eigenaar er op. Dat was werkelijk een aanfluiting: stang en trens, flinke wielsporen en dan niet eens gewoon kunnen draven!!! Hij viel er bijna af toen er wat verruiming in draf werd gevraagd. En maar hakken met die sporen en hannessen met die handen.... Het publiek liep voor een groot deel weg, konden het niet meer aanzien.
Gelukkig ging de heer Soto er uiteindelijk zelf nog even op en er kwam een totaal ander paard tevoorschijn. Trots en blij. Zo hoort het. Met een daverend applaus reed hij in passage de ring uit, met de lamgeslagen eigenaar er sloffend achteraan...
Het was een leuke dag, veel geleerd, o.a. dat bij zowel westernrijden, springen als dressuur onderhoudende hulpen not done zijn. Geef 1 keer aan wat je van je paard wilt en dat moet hij volhouden tot jij aangeeft wat anders te willen. Veel meer overeenkomsten dan verschillen dus!
