Op het begin reed ik hem heel erg fanatiek, hij had al heel wat spieren, maar daar heb ik alleen maar meer aan gewerkt.
Na een tijdje, werd ik ziek.. en heb ik het rijden een beetje laten verslappen.
Waar ik eerst altijd zo nodig elke dag beweging moest geven, kon hij nu wel een keertje zonder vond ik..
Ik stond onder medicijnen, en werd hartsikke moe... ik had nergens meer zin in.
Nadat deze periode een beetje over was, en ik lichamelijk weer een beetje herstellende was, probeerde ik het werk langzaam weer op te pakken.
Ik sta op een prive stal, bij een vriendin van me.
Zij heeft daar dus een pony staan, en er staat nog een vrouw met een andere pony en iemand anders met een shetlander.
Eigenlijk hebben we niet zo veel met hun te maken, en gaan we vooral met elkaar om.
Proberen vaak samen te rijden, en samen naar stal te gaan.
Maar het probleem is, zij houd echt van buiten rijden, Lekker crossen door de bossen

Gewoon een beetje op zn boerefluitjes zal ik maar zeggen.
Eerst vond ik dat ook wel leuk, maar na een tijdje ben ik er een beetje op uit gekeken.. en begon ik in de bak rijden steeds leuker te vinden.
Hoe meer ik serieus deed, en me best deed.. hoe vaker ik ging oefenen, de te beter hij liep.
Daar door ontstonden dan weer een beetje confrontaties, omdat zij zich niet alleen kan vermaken en graag samen wilde rijden, maar dan in het bos.. ik wil ook wel samen rijden (maar ik kan me ook best een tijdje alleen in de bak vermaken hoor

Nu vertelde ze me laatst dat ze het paardrijden niet meer zo veel aan vond enzo, het begon een beetje een dagelijkse sleur te worden.
Dat gevoel heb ik ook wel, maar alleen als ik met haar een beetje bij stal loop te hangen, en in het bos gereden heb.
Wanneer ik lekker in de bak gereden heb, en hij is lekker los.. loopt netjes en relaxed, dan ben ik blij! Heb ik het gevoel dat ik toch wat aan het bereiken ben.
Ik wil wel na een tijdje wedstrijden gaan rijden(me vriendin haaat wedstrijden), maar voorlopig wil ik alles wel goed onder controle hebben.
Ik weet niet wat ik moet doen? Ik bedoel, ik wil haar niet teleur stellen en ik wil ook wel (af en toe) in het bos, maar ik wil niet dat ik geen zin meer heb in naar me paardje gaan?
Ik wil nog heeeel lang plezier van hem hebben
