Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-06-02 20:09

Waarom toch?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-02 20:09

Waarom mankeren die ontzettend stomme beesten nou werkelijk áltijd wat? Of misschien zou ik beter kunnen zeggen, waarom mankeert uitgerekend mijn paard écht altijd iets?
Het is echt ongelofelijk, zaterdag had hij opeens een jaap in zijn kont, ik ontdekte het te laat (hele dag buiten met z'n vriendjes), maar gelukkig was het niet diep. Ik de boel schoongemaakt (even met scrub het losse vuil eraf gewassen) en opgelucht ademgehaald. Maar vandaag ging ik hem poetsen, heeft hij een wond... Ik schrok me lens. Precies aan de andere kant van zijn kont, ik wil niet overdrijven, maar de diepte ligt eerder rond de centimeter dan dat je het in millimeters uit kunt drukken. Als het nou bloedde en een verse wond was... maar nee, hij liep er (naar mijn mening) al minstens 24 uur mee. Kon dus niet meer gehecht worden (staat behoorlijk open) en er zat echt allemaal prut in. Rondom was het al helemaal dik. Ik kon wel janken, waarom nou toch?
Kennelijk hoort dat bij mijn paardje, maar ik kan daar zo ontzettend verdrietig van worden. Ik ben niet zo'n ontzettende koe dat ik het niet gezien heb, maar waarom moet hij dan in godsnaam persé zo'n lelijke wond oplopen... Echt om moedeloos van te worden! Dus ik met lood in mijn laarzen weer met scrub gewassen, krimpt die arme schat ineen van de pijn. Allemaal zand en stalstrooisel zat erin. Echt, dat is zo ontzettend naar om te moeten doen, maar het móet schoon. Ik heb namelijk nog een grotere hekel aan ontstekingen. Dus ik al het vuil losgeweekt, eruit gepulkt (arm dier, ik had echt met hem te doen, en ik maar bikkelen om het er allemaal uit te krijgen). Toen ik alles eruit had de boel schoongespoeld. Gelukkig viel het wel mee, het was geen echte vleeswond (wat ik wel vreesde), wel diep, maar niet zo heel ernstig. Gauw acederm erop. Oh, wat baal ik dan op zo'n moment, je kan niets doen, ja het schoonmaken, dat arme beest had er gewoon al een tijd mee rond gelopen. Helemaal toegetakeld door z'n 'vrienden'. Wat is het leven soms hard.
En als hij nu alleen zo'n wond had, nee hij heeft écht altijd wat. Sinds een paar jaar elk jaar ontstoken oog (is al een keer geopereerd toen hij een jaarling was, ik ben dus elke keer als de dood dat het weer helemaal mis gaat), allergische reactie. Ook pas sinds een paar jaar zomereczeem, dat arme beest heeft dus continu jeuk. En nu is daar sinds vorig jaar een heel hardnekkige, maar gelukkig niet ernstige, vorm van mok en een huidontsteking op zijn buik bij. Als hij nou ook echt oud was, tsja, maar nee, hij is pas 11. En dan wordt hij te laat beslagen, loopt hij ook een paar weken niet fijn. Ik heb hem al zo'n 7 jaar, en écht, hij mankeert altijd wel wat. Dan baal ik zo ontzettend, kan dat beest niet gewoon gezónd zijn. En dan is het allemaal nog heel pietluttig, als hij nou nog ernstige dingen zou mankeren, maar ook dat valt mee. Hij is alleen overgevoelig (allergische reacties, snel gevoelig op nieuw beslag, eet te veel, te weinig, training te zwaar), bij het minste geringste is het alweer 'fout'.
Ik heb goed beschouwd helemaal niet te klagen, maar ik kan er zo ontzettend verdrietig van worden, was hij nou maar gewoon een gezond kereltje, dan maakte ik me ook niet zo'n zorgen, kon hij lekker ravotten... en eigenlijk hebben we allebei niets te klagen.
Pff, was ik maar nooit aan dat beest begonnen, maar ja, hij is zo lief he... Lovers

**Geplaatst**: 19-06-02 20:57

Geplaatst: 19-06-02 20:57

Is een bekend gevoel hoor, dat gevoel had ik met m'n eerste paardje. Werkelijk om moedeloos van te worden.
Gaat het net lekker met het een of ander en is er wel weer iets......het gevoel ook dat je zo nooit iets kunt bereiken met je beestje....
Maar ja, je houdt van ze he.......................

p.s. acederm wordt door diverse vee-artsen afgeraden, de spray in ieder geval. Beter kun je betadine spray dan nemen.
Acederm heeft als nadeel dat het dan niet meer gehecht kan worden.

**Geplaatst**: 19-06-02 21:03

Geplaatst: 19-06-02 21:03

Join the group zou ik zeggen. Ik heb precies hetzelfde met mijn paard, en soms denk ik dat ik de enige ben met zo'n pechvogel. En helaas kun je niets doen, alleen maar hopen dat die zolang mogelijk heel blijft. Succes met je paardje!

**Geplaatst**: 19-06-02 21:22

Geplaatst: 19-06-02 21:22

Kan me voorstellen dat je geschrokken bent, maar je weet uiteindelijk altijd wel weer waarom je het allemaal doet.

**Geplaatst**: 19-06-02 23:58

Geplaatst: 19-06-02 23:58

Als het echt nodig is kan een wond ook later gehecht worden hoor, ze 'snijden' dan de wondranden schoon.

**Geplaatst**: 20-06-02 07:31

Geplaatst: 20-06-02 07:31

Dan kan jou paardje een handje geven aan de mijne. Die mankeert ook altijd wat. Ik noem haar niet voor niets "probleem kind" Ze heeft nu in een korte tijd drie benen bezeert. Ik ben nu aan het wachten tot ze de laatste bezeert. Dan zijn we er gelijk vanaf. Ik weet het, de laatste keer dat ze haar achterbeen opgereten gehad baalde ik vreselijk. Ik denk dat er nu eenmaal een paar brokkepootjes bestaan! Om nog maar niet te praten over de veearts rekening! Boos!

Soms denk ik wel eens, " Is ze werkelijk zo stom dat ze haar benen moet bezeren?" Hmmm, ik hoop dat je paardje gauw weer beter is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-06-02 09:34

Geplaatst door de TopicStarter : 20-06-02 09:34

Nou, het valt me alles mee. Hij heeft geen diepe vleeswond (thank goodness, op m'n blote knietjes wel te verstaan), het zager (met vuil) veel erger uit dan dat het is. Z'n eerste huidlaag is wel door, maar daaronder komt er kennelijk nog een. Het is goed dat ik al het vuil eruit gehaald heb en er acederm opgespoten heb. Nu is het namelijk soepel en is er geen vuil in gekomen vannacht. Ik wou eigenlijk weer opnieuw met acederm spuiten, maar hij was nogal enthousiast bezig met zijn eten... en ik stond in mijn nette kleren. Dat heb ik dus maar even afgeslagen. Het ziet er goed uit, niet meer dik, geen vuil erin, en ik moet zeggen dat ik blij ben dat het nu toch betrekkelijk goed gaat.
Maar als ik daar dan zo sta met dat beest, dan voel ik me zo ontzettend te kort schieten. Hem niet met zijn vriendjes samen buiten gooien vind ik te ver gaan (ik stond op het punt om dat for once and for all te regelen), maar om elke keer met de 'gebakken peren' te zitten... Vanochtend wilde hij overigens niet dat ik er tijdens zijn ontbijtje aan ging zitten, had dus wel pijn gedaan gister, maar ja, dat moet dan maar.
Gelukkig hebben we ook sky high periodes, dan loopt hij als een trein, en dat kan niemand me afnemen. Hij begint nu weer heel gaaf te lopen, dus ik hoop dat deze zomer weer mooi wordt, dat we er weer tegenaan kunnen.
Als ik terug kijk op die 7 jaar, dan is er echt geen moment voorbij gegaan dat hij niets mankeerde. Hij heeft al beide achterbenen gekneusd (toen schrok ik me ook lens, wil ik z'n hoeven uitkrabben, valt hij zo om), spierbevangen gestaan, peesontsteking gehad (door het oog van de naald). Eerst dacht ik altijd dat het aan zijn moeder lag, maar ik ben er uit: het is een zwak augustus-veulentje geweest met een kop die niet helemaal op zijn lichaam paste, hij is nl. zo geschift als maar zijn kan, dat gaat niet samen met een lijf dat elke keer weer wat heeft. Meestal moet ik wel lachen als hij zich weer heeft laten toetakelen, maar zodra het ook maar een beetje ernstig is...

**Geplaatst**: 20-06-02 11:47

Geplaatst: 20-06-02 11:47

Ik heb ook een probleem kind,ze zeggen altijd fjorden zijn hard hebben nooit wat nou ik heb dan een verkeerde uitgezocht...
Ze heeft zomer exeem,hele slechte hoeven(ze kijgt nu speciaal voor haar gemaakte ijzer),stikt van de mok,en ook altijd wondjes als ze de wei opgaat(en dan staat ze alleen),en ze is heel erg koliekgevoelig.
Maarja als ik dan klaar ben met mn zalfjes smeren,prutje eten geven,en ze kijkt me blij aan dan word ik ook weer vrolijk Lovers