Het is echt ongelofelijk, zaterdag had hij opeens een jaap in zijn kont, ik ontdekte het te laat (hele dag buiten met z'n vriendjes), maar gelukkig was het niet diep. Ik de boel schoongemaakt (even met scrub het losse vuil eraf gewassen) en opgelucht ademgehaald. Maar vandaag ging ik hem poetsen, heeft hij een wond... Ik schrok me lens. Precies aan de andere kant van zijn kont, ik wil niet overdrijven, maar de diepte ligt eerder rond de centimeter dan dat je het in millimeters uit kunt drukken. Als het nou bloedde en een verse wond was... maar nee, hij liep er (naar mijn mening) al minstens 24 uur mee. Kon dus niet meer gehecht worden (staat behoorlijk open) en er zat echt allemaal prut in. Rondom was het al helemaal dik. Ik kon wel janken, waarom nou toch?
Kennelijk hoort dat bij mijn paardje, maar ik kan daar zo ontzettend verdrietig van worden. Ik ben niet zo'n ontzettende koe dat ik het niet gezien heb, maar waarom moet hij dan in godsnaam persé zo'n lelijke wond oplopen... Echt om moedeloos van te worden! Dus ik met lood in mijn laarzen weer met scrub gewassen, krimpt die arme schat ineen van de pijn. Allemaal zand en stalstrooisel zat erin. Echt, dat is zo ontzettend naar om te moeten doen, maar het móet schoon. Ik heb namelijk nog een grotere hekel aan ontstekingen. Dus ik al het vuil losgeweekt, eruit gepulkt (arm dier, ik had echt met hem te doen, en ik maar bikkelen om het er allemaal uit te krijgen). Toen ik alles eruit had de boel schoongespoeld. Gelukkig viel het wel mee, het was geen echte vleeswond (wat ik wel vreesde), wel diep, maar niet zo heel ernstig. Gauw acederm erop. Oh, wat baal ik dan op zo'n moment, je kan niets doen, ja het schoonmaken, dat arme beest had er gewoon al een tijd mee rond gelopen. Helemaal toegetakeld door z'n 'vrienden'. Wat is het leven soms hard.
En als hij nu alleen zo'n wond had, nee hij heeft écht altijd wat. Sinds een paar jaar elk jaar ontstoken oog (is al een keer geopereerd toen hij een jaarling was, ik ben dus elke keer als de dood dat het weer helemaal mis gaat), allergische reactie. Ook pas sinds een paar jaar zomereczeem, dat arme beest heeft dus continu jeuk. En nu is daar sinds vorig jaar een heel hardnekkige, maar gelukkig niet ernstige, vorm van mok en een huidontsteking op zijn buik bij. Als hij nou ook echt oud was, tsja, maar nee, hij is pas 11. En dan wordt hij te laat beslagen, loopt hij ook een paar weken niet fijn. Ik heb hem al zo'n 7 jaar, en écht, hij mankeert altijd wel wat. Dan baal ik zo ontzettend, kan dat beest niet gewoon gezónd zijn. En dan is het allemaal nog heel pietluttig, als hij nou nog ernstige dingen zou mankeren, maar ook dat valt mee. Hij is alleen overgevoelig (allergische reacties, snel gevoelig op nieuw beslag, eet te veel, te weinig, training te zwaar), bij het minste geringste is het alweer 'fout'.
Ik heb goed beschouwd helemaal niet te klagen, maar ik kan er zo ontzettend verdrietig van worden, was hij nou maar gewoon een gezond kereltje, dan maakte ik me ook niet zo'n zorgen, kon hij lekker ravotten... en eigenlijk hebben we allebei niets te klagen.
Pff, was ik maar nooit aan dat beest begonnen, maar ja, hij is zo lief he...
