Toen ik hiet net op stal stond (nu al bijna 2 jaar) durfde Pablo het hok niet in, hij vond de ingang eng. Uiteindelijk met veel geduld en rustig proberen ging hij er braaf in.
Eenmaal in het washok vindt hij het heel leuk om met het water te spelen. Hij “splasht” met zijn voorbenen in het water, probeert de waterstraal te pakken, is heel speels.
Tegenwoordig raakt hij zelfs niet meer van streek als ik even het hok uitloop om iets te halen wat ik heb vergeten. Hij blijft gewoon rustig staan.
Hij blijft wel vaak nog weifelen bij de drempel maar een worteltje voor zijn neus doet meestal wonderen al zijn er ook dagen dat hij zonder aarzelen in 1 keer doorloopt.
Eergisteren liep hij heel makkelijk het hok in. Maar gisteren

Uiteraard komt er dan wel iemand langs die Pablo even goedbedoeld een duwtje tegen zijn kont aan geeft

Uiteindelijk heb ik een emmertje gepakt met wat biks er in


Op zo’n moment voelde ik me echt genept. Hij had al wat worteltjes gehad tijdens wat grondoefeningen dus die waren niet zo belangrijk meer.
Als het puntje bij paaltje komt doet Pablo het niet omdat het moet. Hij kan er niet tegen als we het wel van hem eisen, hij gaat alleen maar meer in protest.
Waarschijnlijk loopt hij vandaag weer zonder problemen het hok in maar over een paar weken doet hij gerust weer moeilijk. Dan haal ik maar meteen een emmertje met wat brokjes want vechten heeft geen zin.
Hij is echt niet bang voor het hok trouwens want als er een ander paard instaat moet hij altijd even om het hoekje kijken: zijn kop helemaal naar binnen en even kijken wat er gebeurt
