Toen ik rond een uur of 10 (gister avond gewerkt) mijn bed uit kwam,
werd het al best warm, dus gelijk aangekleed, op de scooter gestapt,
en naar stal gegaan.
Daar jamaica uit de wei geplukt, achterna gezeten door een nieuwe les
pony, die lekker voor het hek ging staan, en geen stap meer verzette.
Pony toch maar vriendelijk verzocht opzij te gaan, zodat ik de wei
uit kon, en na een paar boze blikken mocht ik erlangs.
Jamaica lekker aan de muur gezet (hinnik hinnik), borstels gepakt
(hinnik hinnik) en even onder de bagger en het stof een schone
haflinger vandaan getovert. Manen in een paar vlechten gedaan ivm de
warmte, vliegenspul opgespoten (vond jamaica minder trouwens

zadel op, peesjes om, hoofdstel in, vliegennetje eraan, halster
eroverheen, cappie op, en gaan met die banaan.....
We gaan het erf af, en jamaica loopt zenuwachtig dribbelend en
hinnikend de Galeiweg af. Ineens schiet er tussen de bomen door een
pony (dusty, net gecastreerd, van de manege). Jamaica schrikt zich
het apelazerus, en staat ineens omgedraaid op de weg, met haar oren
naar voren te kijken waar ze nu eigenlijk van schrok. Ging met een
dusdanige snelheid dat ik niet anders kon dan hard lachen om mijn
Maflinger.
Zeker een kwartier gestapt, heerlijk rustig, beetje roofvogels
kijken, en jamaica rustig, maar wel continu hinnikend onder me. Ik
besloot (aangezien ik nog niet zo wijs ben in de Biesbosch) een
fietsroute aan te houden, die zou vanzelf weer bij de manege uitkomen.
Linksaf, hey, brede berm, kom paardje, even drafje proberen.
Nou, echt of ze nog nooit anders gedaan had. In een keurig beheerst
arbeidsdrafje reden we verder (jamaica wel nog steeds hinnikend, maar
ach). Daarna weer lekker een eind gestapt.
Weer even stukje draf, stappen, stukje draf, etc.
Zo kwamen we via een paar hele leuke weggetjes weer op de Galeiweg
terecht.
Nu waren we bijna bij stal, dus lekker relaxed uitstappen.
We komen langs een wei waar ook manege pony's staan, en een fjord
kletterd hinnikend naar de heining toe. Jamaica schrikt zich weer
kapot, zelfde verhaal als bij dusty, en ach, ik kon er weer enkel om
lachen.
we hebben ongeveer een uurtje gereden (9,2km). En ze deed het echt geweldig
(vergeet niet dat ze pas 3 is, en net een maand of 3 onder het zadel).
Thuis aangekomen paardje lekker afgespoten en weer op de wei gezet.
Zit nu achter de PC eens naar mijn schouders te kijken (heb een
mouwloos shirtje aan) en ik geloof niet dat ik vanavond nog erg
vrolijk zal zijn, maar ach, wat geeft het? Ik heb een heerlijke
ochtend gehad!.