om 10 uur bij de stal want cisca zou er om kwart over 10 zijn, maar ze was er al, farouk ging makkelijker op de trailer dan ze had gedacht.
farouk in mijn stalletje gezet en meron de trailer in gezet.
en op weg dan maar... bij gronau kreeg ik honger, en er was een macdonalds, dus hebben we even wat te eten gehaald.
het was in warendorf, dit is 30 kilometer van munster vandaan, nog een redelijk eind dus. eindelijk waren we daar. meron in de paddock gezet en even naar binnen.
we kregen meteen koppen koffie en pannekoeken voorgeschoteld

cisca had meron ingeruild voor een ander arabiertje, een 4 jarige, merrie. de eigenaresse van die stal (echt enorm was het daar, er stonden wel 30 arabieren!!) was een beetje lang van stof, we hebben daar dus ongeveer 2 uur lang binnen gezeten. cisca kan goed duits, ik dus niet, kan het alleen een beetje verstaan. kon gelukkig dus wel meekrijgen waar ze het over hadden (ongeveer dan he)
eindelijk devana van stal gehaald en we wouden haar op de trailer zetten. ging dus niet goed he. we wouden haar aan de linkerkant hebben van een 2-paards trailer dus ik ging aan de linkerkant staan. maar ze liet zich zo tegen je aan vallen. uiteindelijk maar een longeerlijn erbij gepakt, werkte ook niet, daar ging ze ook gewoon doorheen. nou dan maar een hoofdstelletje om, wou ook niet. uiteindelijk na veel pijn en moeite stond ze erin, hoofdstel af, vastgebonden trailer dicht. en toen begon ze vreselijk te trappen de auto en trailer gingen helemaal op en neer... snel weggereden dus.
we waren warendorf al weer bijna uit toen bedacht cisca zich ineens dat ze het geld voor de benzine niet had gekregen, de tank was bijna leeg en ze had ook geen geld bij zich, dus we moesten weer terug.

ze hadden daar een grote jerrycan met rode diesel staan (dat is dus hardstikke illegaal in gewone auto's, het is voor tractoren

bij haar wei aangekomen in nederland wou devana de trailer niet uit... domme doos he?


de trailer hadden we weggebracht en zijn we naar almelo gereden. farouk uit de stal gehaald en echt niemand zag het verschil, zoveel lijken meron en farouk op elkaar.
ik had hem savond nog eventjes gereden en lekker weer in zijn stalletje gezet... om half 10 savond was ik dan eindelijk thuis.
ik heb dus bijna 12 uur lang met cisca opgescheept gezeten, daar word je wel moe van

nou dat was het verhaaltje wel, ik had niet gedacht dat het nog zo lang zou worden...
groetjes liselot