Van de week eens gelongeerd om te kijken hoe madams conditie was...
Ze wilde alleen maar hard! Die touwtjes die ik wat 'strenger' had gezet vond ze ook maar niks haha. Racekikkers zucht...wat moet je er mee

Ik ging daarom wat testen.
Ik ging zingen.

Leuk melodietje met een 'draf'ritme en ik zong: "Dai-dai-dai-dai-dai-dai-dai-dai-dai-dai"...
En dan op het tempo dat ze draafde.
Ik zong met een hele lichte stem, en heel ontspannen en vriendelijk klonk het, zo van "Mooi weertje he?"
Eerst keek ze me aan zo van: Die chemokuren hebben ergere bijwerkingen gehad dan ze zelf weet...

Maar ze vond het schijnbaar wel leuk want ze ontspande.
Ik doorzingen...
Door daarna mijn tempo (langzamer dai-dai) te verlagen, ging zij ook langzamer.
Zo kreeg ik haar al gauw in een suk-kel-draf-je, goed ruggebruik grijnz, en liep ze super! Wat een achterhand...
Ik ging 'feller' zingen, enthousiaster met hardere stem, en gaf de hulpen voor uitgestrekte draf, nou ze zweefde!
Toen weer terug met mijn stem naar de 'ontspannen rustige manier' en ik had haar in no time weer terug!
Ze reageert erg goed op wanneer ik zing, had ik ook al gemerkt tijdens het poetsen enz.
Ik ga het zeker vaker gebruiken tijdens het longeren!
Vandaag heb ik een superheerlijke buitenrit gemaakt met Jan, de broer van de stalhouder die samen met z'n dochter een paard daar heeft staan.
We gingen naar het bos in Duitsland, het is daar echt geweldig rijden.
Drie keer hebben we gegalloppeerd, en Cerise wilde dolgraag racen!
Ik heb haar op een lang stuk een paar passen 'laten gaan', jezus wat kan die meid strekken...

Of ik er blij mee moet zijn...

We hadden prachtig weer vanmorgen, 's middags werd het bewolkt maar tijdens de buitenrit scheen de zon vollop en ik heb erg genoten van de natuur.
Cerise is maar 1x er vandoor geschoten, ik had haar al snel terug in stap, maar dit keer was ze dus gewoon geschrokken.
Aanstellen zoals 'in de achteruit' of dribbelen was er totaal niet bij, en ze liep super!
Thuis heb ik haar eens uitgebreid gewassen.
Dan ben ik zo blij dat het mooi weer is, want Cerise maakt er altijd echt een waterballet van!

Ze moet nog wennen aan het wassen, ik kan haar in het begin niet eens vast zetten omdat ze dan gaat hangen, dus ik hou haar vast aan een touw en begin voorzichtig met de voeten...
Maar die staart... ze draait haar achterhand dan zo lekker weg grommmm.
Dan roep en zwaai ik wel maar die staart wil maar niet even terugzwaaien...
Hij kijkt wel uit anders wordt-ie nat gespoten!


Toen mocht Cerise, na een beloning, de wei in.
Mevrouw ging op een kaal zanderig stuk staan, begon te schrapen met de hoeven, en jawel....
ROLLEN!



Ik heb dus nu weer een vies varkentje.
Maar ik hou zoveel van haar...
