
Op de manege moest ik hem even voor gaan de binnenbak in, maar toen was het vrij snel goed. Heel rustig en braaf voor zijn doen, terwijl hij toch alles goed wilde bekijken. Instructrice had snel door wat zijn (en onze) zwakke punt was... Het voorwaartse! Ben blij dat ze daar op hamerde en niet op de hoofdhouding. Ze gingen springen (over 2 weken doet ze mee aan een onderlinge wedstrijd springen en dressuur van de rijvereniging) en Andrew huppelde braaf over elke spring die ze hem voorzette. Gelukkig ook niet te hoge sprongen, want zoveel ervaring heeft hij niet met springen en ik wil hem niet verpesten door in eens gelijk te hoog te gaan laten springen. Hij heft geen een keer geprobeerd ergens langs te rennen of te weigeren. Af en toe een enorme sprong als hij niet uitkwam, ik was heel trots. Met losrijden kwam hij af en toe al wat mooi gedragen rond (meestal loopt hij of te diep of tegen de hand bij haar) dus dat komt vast wel goed met de dressuurlessen!
Op de terugweg ging het ook heel goed, tot we eerst een trekker van achteren tegenkwamen (wilde wegrennen) en toen kwam er vlak daarna van voren nog een melkwagen aan rijden! Andrew is als de dood voor trekkers, vrachtwagens en andere grote miahines die rijden





Al met al was het toch een hele positieve ervaring en volgende week gaan we op herhaling...
Op naar Andrews eerste wedstrijdje!