
Toen ik aan het rijden was heeft er een man bij Jan en Nita aangebeld. Hij was handelaar en bood plompverloren zesduizend euro voor Babet. Die man had mij al een maand lang zien rijden met haar, en ook had hij Babet al enige malen met ons voor de kar zien rijden. Hij vond het zo'n prachtig paardje, en hij wist toevallig iemand die zo'n paardje zocht. Jan legde nog even uit dat ze helemaal geen papieren heeft, maar dat deed de man niets. Ook legde Jan uit dat Babet nog helemaal geen wedstrijd ervaring heeft, en dat ze eigenlijk nog zo groen is als gras. Ook dat deerde de man niet. Zesduizend euro wilde hij nog steeds voor haar geven. Is echt heel veel geld hoor, aangezien ze geen papieren en wedstrijdervaring heeft. We zijn pas een jaartje met haar bezig en de laatste tijd gaat het pas redelijk goed. De eerste periode ging het echt heel moeilijk. Babet is een koffievosje met drie witte sokken, ze is 1.72. Even voor jullie beeldvorming.
Jan en Nita zijn er gelukkig niet op ingegaan. Juist omdat het nu zo goed gaat, ze willen haar dus niet kwijt. Ik ben echt enorm blij dat het een geintje was!
Later zei ik nog tegen Jan en Nita dat ik er rekening mee houd dat het altijd kan gebeuren natuurlijk, omdat Babet mijn eigen paardje niet is. Daarop antwoordden ze dat ze een eventuele verkoop altijd eerst met mij zouden bespreken, en dat vind ik toch wel erg fijn om te horen! Gelukkig is een verkoop dus helemaal niet ter sprake, maar toch. Ik vond het maar een raar verhaal.
Ik hoop dat ze zich niet zullen bedenken, maar dat zal wel niet.
Wie van jullie heeft dit ook eens gehad? Dat er zomaar een boel geld werd geboden voor je paard?