Kaminka staat elke ochtend tot een uur of twee in een paddockje langs de "oprijlaan", daarna gaat ze haar weitje in, grashappen. Ze kent het geluid van mijn auto, dus ze kwam meteen enthousiast aangewaggeld (ze stapt niet, ze waggelt een beetje!
). Ik stop mijn auto bij haar paddock, doe het raampje naar beneden en toen kregen we het volgende, zeer interessante gesprek:
Ik: "Hé Kaminka!"
Zij: "Hiiihuhuhuh!"
Ik: "Hoe is het meissie?"
Zij: "Hhuhuhuhuh hu huh."
Ik: "O, das mooi! Heb je het warm?"
Zij: "Huhumpfff"
Ik: "Ik kom zo even je dek afhalen, goed?"
Zij: "huhuhuhuhuh! Huhuh!"
Met dit paard kun je echt uren praten, leuk is dat! En die gezichten die ze erbij trekt, geweldig gewoon.
Zoiets maakt je dag weer super!
= dat doe je lekker
