Als hij uit de paddock werd gehaald was het een en al schrikkerij voordat hij weer op stal stond. Dat gaat nu steeds iets beter. Maar als je hem aan wil halen moet je dat heel voorzichtig doen, even tegen hem praten en dan komt hij soms wel. Als je hem eenmaal aan het aaien bent wil hij ook niet meer dat je weggaat, heel lief, dan houd ie je met zijn hoofd tegen voordat je de stal uitloopt zo van 'hé dooraaien jij'.
Mijn vriend heeft vroeger bij zijn stiefvader op een paardenhouderij gewerkt. Hij was voornamelijk staljongetje en moet nu van paarden weinig meer hebben. Hij vindt het tijdverspilling en onzin dat we elke dag hun stront moeten opruimen

Maar ja, laatst was hij even bij ons op stal, we lopen langs de paddocks en daar komt Whisky aan, heel (HEEL) zachtjes hinniken en hij loopt regelrecht op mijn vriend af. Ik stond in een andere paddock toe te kijken


Zo hebben ze wel 5 minuten bij elkaar gestaan, ik kwam eraan lopen en mijn vriend zei meteen 'volgens mij ken ik dit paard van vroeger ofzo'.
Ook deed Whis heel anders dan anders, helemaal niet bang of wat dan ook. Ik heb eens nagevraagd en Whisky is nu 10, dus niet zo jong dat het niet zou kunnen, maar hij is altijd van een Duitse man geweest. Waarna ik dacht 'okee dan kan het dus niet'. Maar mijn vriend vertelde dat zij (in Emmen) veel contact hadden met een Duitser die ook wel eens paarden bij hun had staan.
Dus het zou kunnen maar je komt er nooit achterr.
Raar is dat he, dat je gelijk het gevoel hebt van 'heeeeeee die kennen elkaar'.