Nou daar was mevrouw het niet mee eens. We reden in de buitenbak, ze wilde alleen maar snel snel en was ontzettend dwars. Als ik mijn been aanlegde deed ze de oren naar achter zo van 'waag het niet mij aan het werk te zetten', ze trok een paar keer heel brutaal de teugels uit mijn handen om een hapje bloemetjes te eten die op ooghoogte langs de bak groeien, verder plakte ze enorm aan Pliva, reageerde met een bok op een klein tikje, nam expres de verkeerde stelling aan en had overduidelijk geen zin.
Toch ben ik maar even door gaan drammen, anders wordt het de volgende keer helemaaaal niks!
Dus na een half uur zweten (beide
) ging ze eindelijk in een normaal tempo lopen en ontspande ze wat, ze werd weer zacht in de mond en nageeflijk en reageerde normaal op het been. Heb veel figuren en overgangen gereden en dan gaat ze op het laatst zo lekker dat ik wel uren door wil blijven rijden. Toen ze dit 5 minuten volgehouden had heb ik het zadel eraf gehaald en ben zonder zadel verder gaan rijden. Hindernisje opgebouwd en springen!
Dat vind ze zo geweldig, ze kan er alleen niks van maar de wil is er in ieder geval. Heb er nog een paar keer bijna naastgelegen omdat ze vlak voor de hindernis een scheurgalopje inzette - en ja ik zat dus zonder zadel - en dan een enorme sprong nam met een veel te vroege afzet, maar ik ben blijven zitten en haar humeur was weer op en top. Leuke afsluiting dus van het uurtje wat begon met alleen maar knokken en dwars doen.
) en nu liep ze super 
) hoe kan dit nou? 
