Dit keer was het weer beter, dus kon ik wat meer doen. Ik ben met hem een eind gaan lopen, met hoofdstel voor het geval meneer spoken zou gaan zien. Niets aan de hand, enge lawaaierige tractoren kwamen er langs, vreemde watertanks in het land, opvliegende vogels, maar Wencer liep zonder problemen door. Wat is die ook cool! 
Op dag 2 ging ik wat oefeningetjes doen in de bak, gewoon er naast. Ging allemaal prima, opvallend is dat hij ontzettend goed luistert naar stemhulpen. Toen begon het toch te kriebelen, had gewoon zin om er even snel op te klimmen. Maar gezien zijn hoogte (hij had geen zadel op) moest dat m.b.v. een trapje. Ik was benieuwd hoe hij dat zou vinden, maar ook dat boeide hem niet. Hij stond rustig stil, kon zo opstappen. Ik heb toen ongeveer 10 minuten rondgestapt en het ging perfect! En iedereen mij maar waarschuwen, weet waar je aan begint met een jong paard, het is echt moeilijk enz. Waarschijnlijk komen mijn strubbelingen met hem ook nog wel, maar tot nu toen is het echt een goedzak en een leergierig paard. Frustrerend is wel dat het nog bijna 6 weken duurt voordat ik hem eindelijk dichtbij heb, ben echt dagen aan het tellen! Nog even volhouden maar.
