Op zo'n moment sta je daar pas echt bij stel. Wat ik allemaal meegemaakt hebt met hem. Hoe we samen gevochten hebben en hoe trots ik op hem was.
Hoe hij in dat verotte kleine modder weitje stond en toen in een grote luxe pensionstal die van mij is.
Hoe mijn lelijke eendje uitgroeide tot een prachtige pony.
Hoe hij me aanviel en hoe hij nu naar me toe komt racen.
Er is gewoon zoveel gebeurt in die 2 jaar, dat is onvoorstelbaar.
Maar 1 ding is zeker, ik ben nu NOG blijer met hem dan dat ik 2 jaar geleden was.

Mijn SuperPony!