Gisteren kwam een vriendin weer langs, om te helpen met het rijden van Pompidou. Zij was ook degene die mee was om uit te proberen etc.
Afijn, ze is erg gek van Pompie, dus ze vind het altijd leuk om te rijden.

Ik was niet helemaal tof, *zucht*, dus ben er deze keer helaas niet opgeweest.
Ik ben Pompidou eerst eens goed gaan longeren, ze was met opzadelen al vrij druk (hangen etc.).
Maar het viel alles mee. Ze gedroeg zich voorbeeldig, en maakte echt geweldige overgangen. Ze was heel braaf, en wilde maar wát graag werken!

Toen is Renate erop gegaan, en heb ik de longe eraf gedaan. Ze ging eerst stappen. Pompidou vond t blijkbaar niet leuk dat er iemand anders dan mij opzat, want ze liet merken dat ze niet wilde.
Als Renate been gaf, ging ze in een keer heel hard, en ze ging hangen etc. Ze wilde dus echt onder haar weglopen.
Renate vertrouwde haar niet helemaal, dus ik heb Pompie aan de longe gedaan. Ging veeel beter. Eerst stribbelde ze nog erg tegen. Ik gaf haar wat aanwijzingen, wat de vorige keer bij mij erg goed beviel: been geven, en van voren weer opvangen, en haar iedere keer belonen met loslaten.
Nou dat snapte Pompidou erg snel, en ze begon echt heel fijn te lopen!
Lekker over haar rug, achterhand goed eronder, en haar hals heerlijk los en keurig in de aanleuning.
Het zag er echt onwijs super uit!
Ze ging zich erg ontspannen, en begon lekker te swingen.
Echt heel braaf voor zo'n groen ding.

Ik begin in principe gewoon weer van voren af aan. Want toen ik haar net had, was ze keihard in de mond en reed niet echt fijn.
Renate voelde duidelijk het verschil, ze was al veel losser en nageeflijker, ze liep veel fijner.
Ik zelf zag het verschil ontzettend goed vanaf de zijlijn!!
Pompidou keek voortdurend naar me, zo van: 'doe ik het zo goed vrouwtje'?


Ik ben echt apetrots!!

We hebben niet te lang gereden, toen ze het goed deed, dat even doorgezet. En toen uitgestapt en uitgebreid beloond.
Pompidou genoot.

Heerlijk om zo fijn bezig te zijn met je paard.