Mijn vader, vriend en zus zijn er al zat van, maar ik wil nog zo graag 1 keertje vertellen....

Dat het Zooooo goed ging!! Ik voel me helemaal blij en trots op Isltje en stralend en leuk en fantastisch en geweldig en wat voor positieve woorden al nog meer!!!!
Isolda heeft namelijk voor het eerst in de bak nagegeven in de galop. Ik schrok er zelf van eigelijk

Het ging zowiezo al lekker. In de draf liep ze lekker soepel en ze boog al meer dan ooit in de buiging. Ze wordt gewoon soepeler, dat kan ik aan alles merken. Ik vind dat nog steeds verbazingwekkend. Had dit een jaar geleden tegen mij gezegd en ik had je uitgelachen!
Aanspringen in galop gaat nu zonder bokken en redelijk recht. We gaan nog steeds veel te hard en snijden hier en daar een bocht af of gaan in contra-stelling door de hoek

Want vandaag, zomaar uit het niets, plotseling dacht Isolletje ik doe mijn hoofdje maar eens naar beneden en doe mijn koppetje ook nog maar een beetje naar binnen, kijken wat dat mens daar in het midden doet

Ongeveer 1/4 van de volte hield ze vol om vervolgens van zichzelf te schrikken en haar kop omhoog te gooien en rug weg te drukken, zodat ik er bijna naast vloog


Maar dat kleine stukje...

*zucht* ik wist niet dat galoperen zo heerlijk kon zijn

Achja, het is een beetje een berichtje van likmevestje, maar bij mij thuis willen ze me er niet meer over horen. En ik zit er nog steeds zo vol van, ik kan het nog wel 10.000 keer vertellen!