Ik heb nu wat meer tijd dan toen hij kwam, dus vanaf deze week heb ik hem echt aan het werk gezet. Och, het is nog zo'n kleuter in alles...
Ik heb vandaag ook wat foto's gemaakt, dus ik zal eens kijken of die in te scannen zijn een dezer dagen.Gisteren heb ik hem eindelijk maar eens getoiletteerd. Er zat een bos manen op, dat wil je niet weten, en ik vond het hoog tijd worden dat die er maar eens afgingen. Toen ik op een stoel ging staan vond hij het wel heel eng dat ik ineens zo groot werd, maar daarna vond hij dat gefrot wel lekker geloof ik. Hij is dol op aandacht, en vind het geweldig om gepoetst te worden e.d, dus ik kan m'n lol op met hem
Vanmorgen is de hoefsmid geweest, en moest hij een uur lang braaf stilstaan. Dat is nog best moeilijk als 3-jarige, je bent jong en je wilt wat... Het branden kende hij nog net, en dat was toch wel heel griezelig. Het prettige aan hem is dat hij onder alle omstandigheden voor rede vatbaar blijft, echt een verademing als je Trakehners gewend bent... Ik moet er ook nog steeds aan wennen dat ik hem los kan laten zonder dat hij de hele boel, zichzelf incluis, aan gort helpt
Verder is hij nu wat aan de longe geweest, en het singeltje kende hij ook al, dus van het weekend doe ik er maar eens een zadel op geloof ik. Het is in elk geval een verschrikkelijk fijn paard om mee te werken. Natuurlijk blijft het een hengst en moet je gewoon blijven opletten, maar hij laat zich goed bewerken. Als ie lastig is krijgt ie op z'n flikker en dan is het ook afgelopen.
Poker en Sven staan dus naast elkaar op stal. Aanvankelijk hebben ze wat lopen brullen en schreeuwen natuurlijk, maar nu zijn ze wel aardig goede maatjes. Dan staan ze tegen elkaar aan (met de muur er nog tussen) allebei zo om zich heen te kijken met zo'n blik van: "wie doet me wat". Mijn 2 stoere mannen
dusseh dat gaat goed komen 
