Ik zal het even uitleggen. Met rijden ben ik enorm gespitst op onregelmatig lopen. Ik heb altijd veel buitengereden en dan hoor je zo mooi een regelmatig 4-takts hoefgeluid op de straat. Maar als ik ook maar eventjes een afwijking hoor, dan ben ik meteen gespitst: oh jee, er is iets aan de hand, hij is onregelmatig, hij loopt kreupel... Erg irritant, meestal is er namelijk niets aan de hand, verstapt het paard zich eventjes ofzo, of loopt hij te suffen of juist net te gehaast.
Ik denk dat het begonnen is in de tijd dat ik Dino reed, een pony die in het begin nogal nauw liep van achteren. Hij raakte zichzelf daardoor wel eens (leve de kogelbeschermer trouwens) en daardoor liep hij soms niet helemaal zuiver. Ameretto heeft de neiging om wat onregelmatiger te gaan stappen als hij wat druk is en nu Leys op rust staat vanwege dat ene beentje ben ik natuurlijk ook heel gespitst op afwijkend hoefgetrappel.
Kan me nu al druk maken over de vraag of Ameretto zondag bij de keuring voor de endurance z'n pootjes wel zuiver gaat neerzetten... In gedachten hoor ik alweer een lichte hapering hier en daar... Aaargh, krijg de zenuwen van mezelf...
