ik ging samen met Debra (Jive) op haar verzorg shet Bassie en Amy (New-Forest) op haar forestje Melano.
we waren net 5 minuten het bos in, toen we omver gegalopeerd werden door de zus van Debra op Jive, hun paard. Romy (zus) besloot toen ook maar mee te gaan, gezellig met zn vieren

de paarden waren erg braaf. Graziano is meestal erg schrikkerig en kijkerig, Melano vrij heet, Bassie maakt zich super druk en Jive is ook een 'drammer', maar het begin ging prima.
Na een tijdje kwamen we bij 'het zandpad', een lang zandpad waar we vaak galopperen. We draafden eerst een stuk, en daarna gingen we over in galop. het begin ging goed. Grassie en Jive liepen naast elkaar voor, daarachter Bas en Meloentje.
tot we een scherpe bocht omgingen tot het laatste stuk.. ineens namen Grassie en Jive een supersprint. echt keihard gingen ze.
We namen schuin de bocht naar het laatste stuk. dit laatste stukje is niet zo lang, en aan het eind kwam een greppeltje met daarachter een stukje grasland. het ruiterpad ging supersmal langs de greppel.
Aangezien Grass en Jif elkaar op zaten te jutten wilden ze niet meer stoppen, en vlogen rakelings lang de greppel . Gelukkig kreeg ik grassie toen het achterliggende wandelpaadje op, terwijl Jive het ruiterpad bleef volgen (wat daar erg slecht werd)
Zogauw de heren gescheiden waren wilden ze wel stoppen..
Intussen kwamen Debra en Amy ook aan , hoe het met hun ging tijdens onze galop weet ik niet, dat kunnen ze beter zelf vertellen

daarna hebben we het pad nog een keer gedaan, en ging het iets beter, maar nogsteeds niet het gewenste tempo.
We bedachten dat het misschien verstandiger zou zijn 1 voor 1 te gaan, dan leerden de paarden dat geplak en gecross een beetje af.
Het is nl niet echt de bedoeling te galopperen als je het tempo niet in de hand kan houden en de rem het niet doet..
we spraken af dat we op elkaar zouden wachten aan het eind van het pad. Eerst ging Romy met Jive. Jive ging braaf (het zij wat slingerend) bij de groep weg. toen Jive uit zich verdwenen was ging Amy met Melano.
eerst wilde Melano niet weg, maar Amy dreef haar netjes door.
Net toen Debra en ik dachten dat ze echt weg was, hoorden we ineens geschreew en zagen net in de bocht Melano op haar achterbenen staan.
ze wilde NIET! uiteindelijk ben ik toen samen met Amy gegaan, en dat ging super in een net galopje.
Als laatste kwam Debra, wat ook goed ging.
Toen zijn we rustig naar huis gedraaft en gestapt. Al met al vond ik het een geslaagde rit, Graziano was al lang niet meer echt buiten geweest en was dus erg braaf.
Snel weer een volgende keer!
