

Isolda liep helemaal geweldig, keurig rond en ik kon haar alle kanten op laten buigen. Ze wordt steeds een stukje leniger!
De galop wordt ook weer een beetje meer ontspannen en bokken doet ze neit meer. De draf was helemaal perfect, ik kon haar tegen de stap aanrijden (zo langzaam ging ze) en toch bleef dat achterbeen actief.
*Wauwie* wat een gevoel, echt helemaap toppie!
Het frustrerende kwam daarna. Ik vroeg aan mijn instructrice hoe ik in stap beter haar achterhand erbij kon rijden. Ze moet haar binnenbeen krachtiger gebruiken.
Ik moet dus voelen wanneer ze haar achterbeen gaat verzetten en op dat moment met die kuit aandrijven. Ik dacht dat ik GEK werd!!!!
Wat een kwelling!!
Ogen dicht en concentreren op die achterbenen. Voelen wanneer mijn heup een bepaalde kant op zakte. Ik kon het echt niet voor elkaar krijgen.
Ik was constant te laat

En het ging zooo goed! Isolda doet het echt perfect en wat doe ik???
Ik kan niet eens voelen wanneer ze haar been verzet

Daarna hebben we nog in stap een paar pasjes wijken gedaan. Voor het eerst echt in de bak en dat ging goed. Af en toe zette ze dan wel haar been goed eronder, dan deed ik perongeluk op het goed moment mijn been goed.
Vertellen jullie eens, waarom is dressuur rijden zo moeilijk??