Ik ben dus 1 keer eerder naar buiten geweest, maar dat was samen met Monica en Candy. Gisteren ging ik dus voor het eerst alleen. Ik stapte op het erf op en liep richting het bos. Maarja, achter de mange ligt wel heel veel blubber en zijn bandensporen van grote tractoren en ja, dan wordt mevrouw dus vies.
Dus Once gaat stilstaan voor zo'n spoor middenin de blub. In dat bandenspoor lag nog meer blubber dus ja, wat moet je dan he. Dan maar met een rare hoge sprong eroverheen. Baasje bijna gelanceerd in de blub.
Hihi, verder gestapt richting het bos. Ja, in elk bosje en op elk hek zat een voor het baasje onzichtbaar spook, maarja, Once zag ze natuurlijk wel.
Zonder al te veel moete kwamen we lekker in het bos, maar in het bos liggen we veel plassen en blubber en daar houdt mevrouw niet zo van dus weer een paar debiele sprongen eroverheen. Weer baasje bijna in de blub. }> Omdat ze natuurlijk de paadjes goed in de gaten moest houden voor krokodillen en rovers lette ze natuurlijk niet goed op waar ze liep. En ja, toen liep ze tegen een takje aan. Nou, ze schrok zich een ongeluk. }> Maar ze ging in de aanval tegen het takje
en gaf een bok
. Nouja, toen maar weer verder. Het ging al wat beter en rustiger. Op een mooi droog stuk ben ik lekker gaan draven. Ze wilde liever wat harder, maar dat mocht niet van mij. Lekker de oortjes naar voren en lopen. Heerlijk vonden we het. Daarna weer lekker gaan stappen. Ik wilde mijn beugels iets korter maken, omdat ik nog een lekker stuk galop in de planning had, maar wanneer ik een poging deed mijn beugels te verstellen werd Once erg vrolijk en begon ze flink hard te draven zonder daarbij nog op te letten wat ze deed en zonder nog op mij te letten. Dat heb ik dus maar even laten zitten.
Er kwam een hel mooi stuk om lekker te galopperen, maar helaas kon dat niet. Te veel plassen en te drassig. Jammer, maar daar wel lekker kunnen draven. Heerlijk! Daarna heb ik een heel stuk gestapt en gedraafd in de zon. Was heel leuk. Maar nog steeds zaten wel overal spoken en korokodillen, maarja.
We zijn terug langs de weg gestapt. Daar was ze heel braaf. Ging ontzettend goed. Bij zo'n boederij komt zo'n oud boertje op de klompen naar buiten echt naar mij toe. Hij zegt op zijn boers: "Nou, meissie, wat hebbie een prachtig peertie." Zoiets zei hij iig.
Ik die man natuurlijk heel erg bedankt. Dat soort dingen vind ik altijd echt heel leuk. Ik zat echt stralend op Once de weg terug.
Al met al was het een leuke rit. Niet ontspannen, maar wel gezellig. Mijn instructeur denk dat het een goede voor de cross is, dus dat moeten we binnenkort maar eens uittesten. Even een keer lekker tempo maken enzo, maar dat komt wel. Eerst maar eens aan d'r laten weten dat er geen krokodillen en spoken in Nederland bestaan...
