Rond kwart voor vier ofzo wilde ik jamaica dus even los gooien, maar er liep al een pension paard (jamaica's buurpaard) in de bak.
Och zegt de eigenaar, gooi haar er maar bij.
Dus ik gelijk van, zouden we dat nou wel doen? Ze is harstikke hengstig, bla bla bla.
Jah joh zegt ie, dat gaat wel goed, dan kunnen ze gelijk aan elkaar wennen en als ik mijn paard in de zomer nog hebben kunnen ze lekker samen op de wei.
Nou, ok, ik jamaica erbij gezet, en die is dus echt zo hengstig als de ziekte, niet normaal meer gewoon.
Het andere paard (ruin sinds ie 1.5 jaar oud was, is nu 4.5) vond het wel erg intresant, en stook gelijk zijn neus onder jamaica's staart, om vervolgens te gaan staan flemen.
Dus ik zeg nog gek scherende weg, straks springt ie erop!.
En tja, dat deed ie dus ook.
Verder helemaal niet uitgeschagt ofzo hoor, niks aan het handje.
Dus ik roepen naar hem: Paard, je bent een ruin, dat kan je niet! Waar ben je nou mee bezig?
Kijkt dat paard mij aan (terwijl ie dus op jamaica hing) van: Jah, dat weet ik zelf eigenlijk ook niet...
Was zo'n koddig gezicht! Had uiteraard geen camera bij me.
Dat paard is trouwens een schitterende jonge flemming, goh, wat zou daar uit komen als ie hengst was?
.
maar ik hoor het maar al te vaak!ahhahahaahhahaha
