Geplaatst 
Normaal als ik kom, fluit ik en komt mariska hinnikend aandraven. Dat deed ze vandaag ook.
Maar Nike kijkt normaal eens op,,hinnikt soms en graast weer fijn verder.
Maar nu kwam ze al een heel stuk dichterbij
Toen ging ze aarzelend stilstaan, keek me eens goed aan,,,,en ze wist niet goed wat ze moest doen. Je kon haar gewoon echt zien twijfelen. Ik vroeg haar om naar me toe te komen, en zei dat het goed was.
Nike zette aarzelend weer een stap naar me toe. Ineens besloot ze dat het veilig was, hinnikte nog een keer fel en kwam tog met een klein beetje aarzeling naar me toe. Ze 'zette' haar hoofd in mijn handen en keek me vriendelijk aan!
Nog nooit heeft ze dat zo gedaan. De laatste tijd is er vanalles met haar gebeurt enz. En eerst(daarvoor) hinnikte ze altijd en kwam ze ook altijd naar me toe. Maar door allemaal die dingen is ze erg gaan aarzelen over veel dingen. En ook angstiger geworden.
Laterna, toen ik weer weg wou gaan maar ze de pony's en ezel nog iets ging voeren, jaagde Nike Mariska weer zoals gewoonlijk weg van het eten.
Ik had het al in 3 groepjes gelegt, zodat ieder zijn eigen plekje had. Maar Nike moet altijd iets van Mariska hebben en Mariska is een beetje bang voor Nike.
Ik sprak Nike aan en nam haar mee ergens anders heen.
Toen liet ik haar los en begon tegen haar te praten.
'Dat is niet lief van jou Nike, echt niet. Ik pak toch ook niet jou eten af! Moet je ook niet doen' enz. Nike bleef gewoon los bij me staan.. met haar hoofdje omlaag.
Toen pakte ik Nike's hoofd en legde deze op mijn schouder.
Zoals ik altijd doe, als Nike iets heeft gedaan wat niet mag of ik gewoon met haar over iets moet praten.
Nu probeerde ze niet haar hoofd van mijn schouder af te halen, omdat ze geen zin meer had om te luisteren.
Ze liet het gewoon daar 'hangen' en keek me met haar ogen half dicht aan.
Ik praate nog steeds tegen haar en zei dat ze het nog eens mocht proberen. Ze moest delen met Mariska en Max de ezel. Zou ze dat niet doen dan zou ik haar weghalen en kreeg ze niks meer.
Ik deed haar hoofd van mijn schouder af, gaf haar een aai..en zei 'ga maar lieverd.'
Nike liep weer naar het eten toe. Mariska wou snel weggaan, maar toen ik tegen Mariska zei dat Nike nu zou delen, bleef ze staan.
Geen een keer,,heeft Nike meer geprobeerd om het eten van Mariska of Max te pakken.
Toen de ezel klaar was met eten, kwam hij naar me toe.
En begon heel voorzichtig met zijn voorhoefje over mijn rug te strijken! Echt heel zacht en helemaal niet gemeen en wat dan ook. Zodra ik maar een beetje omhoog of iets ging. Stopte hij meteen en toen ik bleef zitten ging hij weer verder.
Best raar eigenlijk, als je bekijkt dat deze ezel,,,die dit vandaag deed door vele mensen als gevaarlijk word gezien.
Het gevoel wat dit allemaal geeft,,,
is gewoon Geweldig!
(behalve van die ezel dan.. 
)