Ik heb hem niet zo lang gelongeerd (10 minuutjes op elke hand), want ik was echt kapot. Ongelofelijk, had ik niet verwacht. Daarna hebben we nog gezellig saampjes door de bak gestapperd. 't Is echt een lieffie. Ik heb mijn rug de hele tijd niet gevoeld, was veel te druk met mijn knollie. Tot ik hem op stal had staan en 'even' iets moest oprapen. Mijn god, ik dacht echt dat ik gek werd. Daarna zuchtend en steunend de paardjes gevoerd, dekens op gedaan. Het viel me nog mee, maar toen ik aan tafel zat om te eten, mèn. Dan begrijp ik wel dat het 6 weken gaat duren. Als ik heel stil zit voel ik niets, maar anders... Op zich is dit nog niks vergeleken met the day after, toen gilde ik het zowat uit als ik iets verkeerds deed. En het is ook best uit te houden, want voor een beetje longeren heb ik alles over, maar toch. Ik had niet verwacht dat het zo'n impact zou hebben. Morgen krijgt Jopie zijn zoveelste dagje rust, ik ga m hoogstens poetsen, en dan alleen de plekken waar ik bij kan als ik recht op sta... Zaterdag gaat hij weer met de anderen het bos in (en ik mag niet mee
), en zondag heb ik de hele dag de tijd om hem flink in de watten te leggen. Ik heb het wel gemist hoor, lekker beetje keuvelen enzo. Al heb ik hem wel mee uit wandelen genomen enzo, maar toch, da's wel een beetje anders dan echt iets doen. Straks maar lekker een beetje van mijn overheerlijke ijs eten! Heb ik wel verdiend na zo'n inspannend dagje
En misschien bewaar ik een hapje voor Joop, die vindt dat geweldig! 
Kus op je arme ruggetje!!! 
Eindelijk weer je eigen knollie doen, lijkt me ook heerlijk, je wilde zo graag! 