
Toen ik wou gaan rijden was het nog droog. In het begin was ze heel erg druk en was heel erg gespannen. Wou alleen maar harder en harder. Ik dacht in het begin al dit wordt niks. Toen opeens begon het me te plenzen. Maar ik wou door blijven rijden wandt ik zat er nog maar een kwartiertje op. Ik voelde dat Melano steeds meer nagevelijker werd en goed naar mijn been was. Ze dacht zeker hoe beter ik mijn best doe hoe sneller ik kan stoppen, moooi niet




