Nu kan ik niet op bram rijden, en ben dus rijloos, en niemand vraagt het

Ik mis het rijden best wel. Het is niet het belangrijkste, maar het is toch wel erg leuk.
Ik beleef wel lol aan het poetsen en longeren van mijn dikkie, maar toch, dat ik graag weer eens op een paard wil klimmen blijft kriebelen.
Ik reed eerst 1x in de week in de manegelessen mee, maar dat is toch anders. Je hobbelt achter de rest aan en de instructrice zegt wat je moet doen. Ik hoop dat bram snel opgeknapt is en weer super loopt. Ik denk dat ik nog wel een maandje gedult moet hebben, het duurt lang, maar ik wil het niet forceren. Misschien vind ik in de tussentijd wel een paardje dat ik kan/mag bijrijden *duim* Ik heb toch genoeg tijd.....
*nutteloos bericht* maar ik moest het even kwijt
