Bestemming : Bos
Voordat we bij het bos zijn moeten we zeker een halfuur stappen.
We gingen op pad. Maar o jee wat is dat nu er staan ineens rood-witte "enge" dingen in de bosweg Laiser had dus weer een afzettingsbordje ontdekt. Maar gelukkig liep Olly van Renaat gewoon door. Okee dan zal het dus wel mee vallen.
Maar een klein stukje verder klapperde van dat rood-witte afzetlint over de weg. Oh Olly dit vind ik maar niks, mag ik je hoefje vasthouden....
Olly nam Laiser mee op sleeptouw en weer iets engs overwonnen.
Om bij het bos te komen moeten we wel een drukke 80-km-weg oversteken (met van die grote witte vlakken op het wegdek) Maar Laiser was cool


Hij liep er overheen en vervolgde zijn weg aan de overkant van de weg.
Ik moest Laiser flink voorwaarts drijven, anders viel hij bijna stil. Maar toen we eenmaal enkele honderden meters verder waren, liep hij gewoon zelf voorwaarts.
Hee wat een vreemde lucht is dit. en wat is dat voor een vreemd gebouw. Hmmm daar krijgen van die ijzeren dingen op wielen hun slobber binnengegoten. Jakkie wat stinkt dat. En o jee daar klapperen van die vreselijke vlaggetjes, straks pakken ze me nog. Ik hoop maar dat Olly er langs durft. Want dan durf ik ook wel, denk ik
Laiser hield bij de benzinepomp wat in en hield Olly goed in de gaten. (Door de wind klapperden de vlaggetjes heel hard.) Maar we kwamen er langs zonder dat we hoefden te stoppen. Ja ja Laiser gaat echt super!
We moesten nu nog een klein stukje, en na de coca-cola-fabriek moesten we links af. Maar bij de coca-cola-fabriek stond een bushokje bij de bushalte. O jee dat is toch wel eng , maar ik moet me wel moedig houden, want aan de andere kant van de sloot staat een knappe merrie. En dan kun je je natuurlijk niet als een watje voordoen.
En weer liep Laiser achter Olly aan en haalde opgelucht adem toen we er voorbij waren.
Daarna zijn we de weg overgestoken en zijn richting het bos gestapt. We kwamen langs diverse paarden en allemaal waren ze erg nieuwsgierig.
In het bos veranderde Laiser helemaal. Dit was leuk, dit kende hij nog van zijn vorige stal, daar waren ook bomen en zo'n heerlijke lucht.
In het bos hebben we heerlijk gereden. Laiser nam nu Olly op sleeptouw en liet zien dat dit heel relaxed rijden was.
Op een brede pad zouden we een verzameld galopje doen. Althans dat was de bedoeling, maar Laiser galoppeerde zo beheerst dat Olly in draf overging. Toch leuk hoor dat je zo'n groot paard zo langzaam kunt laten galopperen. Later hebben we nog heerlijk gedraafd en gegaloppeerd. Olly heeft dit nu voor het eerst buiten gedaan en Laiser vond het wel relaxed.
De omgeving was echt prachtig. Het ene meer na het andere reden we voorbij en er stonden zelfs van die oerossen te grazen. Laiser genoot helemaal.
Maar ja aan alle gezelligheid komt een eind en we moesten weer eens huiswaarts keren. We hadden alle vier een voldaan gevoel, heerlijk zo'n rit. En die enge dingen op de heen weg? Laiser is cool, Laiser is great
