Vanochtend om kwart voor 5 zat ze bij mijn man op het dekbed (hij sliep in de woonkamer op de bank met de achterdeur open zodat ze makkelijk naar binnen zou kunnen) op zijn buik hem lief te vinden. Ze lijkt niks te mankeren en is heel rustig (waarom moet die jongste van mij nou zo ondernemend zijn?) Mensen bedankt voor alle steun en berichtjes!!!!!!
Nu gauw petfinders aanschaffen (dank je wel Orri) want dit wil ik never nooit meer meemaken.
A.s. vrijdag wordt een moelijke dag voor me, maar daar kan ik me nu zeker doorheen slaan.
NOGMAALS ALLEMAAL BEDANKT!!!!!



)
! ook veel sterkte vrijdag... 
Nu wordt het allemaal hopelijk wat dragelijker vrijdag. Sterkte en ik denk aan je!
.
