Geplaatst Bij aankomst haalden we haar uit de wei en ik zette haar buiten vast.
Terwijl ik de stal deed was Marijke zo lief om dat plakaat modder van Cerises lijf te halen. Ze was echt ongelooflijk smerig!
Daarna gingen we haar opzadelen.
Tja, die singel past ook nog maar net.... als ze haar buik zo opblaast.
Toen met beugels opgestoken even in de buitenbak gelongeerd.
Daar zakt Cerise echter zo ontzettend diep in, het is alleen maar houtsnippers, stront en water.
Maar er was een gedeelte dat redelijk droog was, en daar heb ik ff haar energie eruit gehaald voor zover mogelijk.
Na een kwartiertje ben ik erop gaan zitten. Ze bleef braaf staan, wat wil je, met die modder zou ik ook geen zin hebben in een sprintje!
Even stappen, ze vond het nou niet echt super die zware bak.
Toen moest ze ook nog van Dorinepien in draf. Nee he. Echt? Ja echt, ze kreeg nogmaals de hulpen. Een aarzelend drafje, toen mocht ze in stap want dat gedeelte was moeilijk te berijden.
Daarna moest ze weer in draf, maar mevrouw gaf een bokje!
Ik reageerde meteen met een schop en "UH!!" en toen ze daarna wel draafde "braaaf...".
Maar tijdens die schop lag ik zelf bijna dubbel van het lachen, die eigenwijze dame...
Ze had ook wel gelijk dat de bak te zwaar was.
We besloten daarom om samen een stukje over de weg te gaan rijden.
Marijke op de fiets naast ons, Cerise en ik in de berm indien mogelijk.
In het begin stapte ze nog vrij langzaam, aarzelend, zo van: ik moet van huis weg zonder de andere paarden en ja...
Maar al snel werden de passen groter, en sneller.
Ze liep vrij ontspannen, en ze accepteerde het bit goed (beter dan destijds toen ik er voor het eerst op zat).
Ineens begon ze zelfs mooi met haar hoofd omlaag te komen, en brieste af en toe, je voelde de rest van haar lijf ontspannen, echt lekker!
Het was zo'n heerlijk weer, ze was af en toe wat kijkerig en dan kwam haar hoofd ook weer omhoog, maar dat was niet erg.
Tijdens de draf loopt ze nog met haar neus naar voren, een beetje balans zoekend, maar dat werd de tweede keer dravend en de derde keer al beter.
Vooral op de terugweg in draf, tja dan wil dat wel!
Naar huis!Het laatste stukje in stap, nou we zijn geloof ik maar 30 minuten weg geweest.
Lichamelijk had ze wel langer nog gekund (met veel stappen), maar geestelijk was het al heel wat (voor ons allebei }> ).
Ze was daar alleen maar aan de hand naar buiten geweest, een klein stukje wandelen, wat grazen langs de weg en weer terug.
Dit was dus onze eerste buitenrit!!
Ik hoop dat het zondag mooi weer wordt, want dan kan Sanderijn met ons mee naar buiten.
Er is wel regen voorspeld, maar jah, die nattigheid valt zondag pas als we klaar zijn met Cerise en 's avonds bij de 'patatjes-winkel' zijn... toch?
geluk 
).
Hoezo dochter van pappie haha.
