Ik was ruim op tijd thuis en we hadden een uur om Isolda voorzichtig op de trailer te krijgen. Na drie kwartier heb ik het opgegeven, heb opgezadeld en heb naar de manege gereden (5 1/2 km

Isolda haar ogen stonden dof en haar oortjes stonden naar voren, haar voorbenen schrap op de laadklep en de achterbenen stevig in het zand.
Voor mij reden genoeg om het op te geven. Slecht, want nu zal ik haar waarschijnlijk nooit weer erin krijgen (vanochtend nog een uur lang lekkertjes gegeven en lieve woordjes gesproken, op de klep van de trailer)
Dus reflectoren om, papa mee in de auto, die reed langzaam achter ons aan om bij te schijnen, want de weg die ik moest rijden heeft geen verlichting. Gelukkig was Isolda zo blij en gelukkig dat ze niet meer in dat enge ding van mij moest, ze beloonde mij met een hele lieve rit! Nergens bang voor en ze stevende zo door het donker naar de manege!

In de manege zagen we dat we WEER een nieuwe instructrice hadden, maar deze voldeed ERRUG goed. Deze les was echt het tegenovergestelde van vorige week. Ik moest wel hard werken, maar met goede tips van haar ging het erg goed. Isolda ging minder hangen doordat ik mijn schouders en bovenarmen beter ontspannen hield en ze ging op sommige stukken heerlijk swingen

Ook de galop was al minder bokkend en stormend, we konden al 4 of 5 !! voltes achterelkaar doorgaloperen, zonder bok in de goede galop en al in een beter, langzamer tempo

Ik hoop dat ik dit meisje vaker krijg als instructrice, maar ze rijden allemaal ookwedstrijden dus ze kunnen niet zo vaak

En op de terugweg Isolda de deken over het zadel, ik bovenop en weer door het donker naar huis. Mijn dappere boef vond weer niets eng en ze was helemaal niet moe. Oortjes naar voren en in een vlot drafje gingen we weer naar huis. (5 1/2 km)
Ze stond om 22.30 pas weer in haar stalletje naast Berber.
11 km rijden en een uur les, ik was zelf erg moe.
Maar wat ben ik tevreden!!!!
