Ik belde even om te vragen of het erg modderig was, kreeg ik haar vader aan de telefoon, Marie (fries) was net bevallen dus ze waren er net heen geraced. Ik wist niet precies waar ze stond dus ik wist niet wat ik zou doen. Iets over 2 belde haar moeder, je zou hier toch komen? Ja, maar ik had het gehoort bla bla bla.. Ik sprong op mijn fiets in mijn gewone kleren en schoenen *lees: mooi en schoon* en racede weg. Iedereen keek me na en dacht volgens mij dat er duivel achter me aan zat. Daar gekomen auto in gesprongen en weg geraced. Daar aan gekomen zat Corine (mijn vriedin) naast haar veulentje. Het veulentje lag in de modder en gleed steeds weg. Allemaal paniek. Op een of andere manier hebben ze het veulen in de kruiwagen getilt en via een prachtig aangelegd grasveldje naar de stal. Gras was opzich niet zo mooi meer

Veulen op stal proberen aan het drinken te krijgen. Dierenarts heeft hem een spuitje gekregen tegen ziektes. Op een gegeven moment toch drinken en zijn eerste poepje, Dat was een flinke opluchting. En om ongeveer 15.18 z'n eerste plasje!!

corine zat onder de modder en was zonder jas weggegaan.
Beesje draafde al snel een paar wankele pasjes

Het veulentje heet trouwens Hycke....en de vader is Govert. Heel mooi zwart echt heeeeel lief. We waren vandaag allebei helemaal in love.
Marie heeft een mooie dag uitgekozen, want we waren vrij!!
Ze was s'ochtens nog niet aan het kegelen, want anders hadden ze er wel op gelet. Gellukig had de overbuurman ze bji elkaar zien staan en Marie lag (dat doet ze normaal niet) want uit het huis kon je het niet zien.