Geplaatst Cerise was braaf geweest met optuigen, en de vijf minuten lopen door kleigrond-wei met plassen (glibber..) was zonder protest of gedribbel verlopen.
Enthousiast liet ik haar lopen, ze wilde dolgraag wat energie kwijt, nou dat mocht ze van mij!
Maar wat bleek...
De hemel wilde ook wat kwijt.
Een wolkbreuk.
En daar stonden we dan. Stromende regen. Echt met bakken kwam het uit de hemel. En ophouden? Nee dus.
Er staat daar een kleine schuilstal, maar daar stonden strobalen in opgestapeld. Ik kon er nog in schuilen. Cerise echter kon er niet in, die stond half onder het afdak, en het water drupte van het dakgootje zo op haar rug.
De longeersingel was meteen gewassen...
Dit kon zo echt niet.
Ik heb haar nog even snel op de rechterhand wat rondjes laten draven, maar ze was verschrikkelijk shagrijnig en ik nog meer.
Dus maar het verstandigste gedaan: ik stopte er mee.
Cerise was me reuze dankbaar want tot ze in de stal stond was ze ontzettend braaf.
En toen begon het.
Ik wilde een deken opgooien, maar haar eerst wat afdrogen met die wollen deken.
Nee, dat wilde mevrouw niet.
Ze stond los in de stal, kon zo aan haar hooi beginnen, maar nee hoor, als ik met een deken aan haar lichaam zat... dat was toch niks voor een dame van haar stand?
Prompt stond ze met haar kont naar mij toe en welke kant ik ook opliep, telkens weer draaide ze zich van me af. Dreigend.
Ik ben nog nooit zo pissig geweest!
Als ik haar een schop had verkocht had ze naar achteren kunnen trappen en mij ook raken, dus dat leek me niet verstandig, en als ik haar kont opzij wilde duwen duwde ze net zo hard terug, mij tegen de muur aan zelfs.
Het woord 'om' zegt haar niks, of ze doet net alsof... ze schijnt dit nog niet te kunnen.
Dus ik heb haar 'vol geduld' weer 'terug' met haar hoofd bij de ingang gekregen, en heb haar even vast gezet, en toen afgewreven met de deken.
Angst was het niet, ze wilde gewoon niet dat ik aan haar natte en koude lijf zat...
Deken op gedaan, en toen heb ik haar weer los gemaakt.
Ik heb daarna nog even het idee 'om' met haar geoefend, met twee snoepjes.
Haar halster gepakt, haar hals een beetje om getrokken en duwen tegen haar achterhand, 'om' zeggen, en zodra ze wat opzij ging kreeg ze een snoepje.
Nog een keer geprobeerd, toen ging het al beter.
Morgen ga ik een keertje zonder lijn in de bak longeren, mevrouw even duidelijk maken wie ook al weer de baas is. Ze begint me aardig uit te proberen!
Tja het zal ook wel door mijn maagkrampen gekomen zijn (leve de chemo grijnz), we waren allebei wat 'onhebbelijk' vandaag.
En dan kun je maar beter elkaar wat met rust laten, en de volgende keer op de goeie manier verder gaan.
Toch voelt het niet leuk als je paard je in de stal de kont toedraait en je kunt geen kant op. Halster had ze niet om, dus die kon ik ook niet grijpen. Ze wist heel goed dat ik geen kans had als het op 'kracht' aankwam. Ze duwde me gewoon tegen de wand of dreigde met haar achterbenen. En wat ik dan moet?
Ik heb haar goed afgesnauwd toen ik haar daarna wilde pakken om haar vast te zetten. Toen dimde ze wel in.
Maar of ik nou echt gewonnen heb?
Of zet ze het spelletje morgen voort?
Dan zal ik toch echt wel ff strenger worden! }>
En even lekker gaan freestylen buiten... zal haar goed de ogen openen.
Hebben jullie dit probleempje (kont toedraaien en dominant gedrag in stal) wel eens gehad, of iets dergelijks, of hoe zou je reageren in zo'n geval?
.
