Zegt ze: achter de inloopstal hiernaast ligt nog ergens een balkje, oud, maar die kunnen we wel gebruiken?
Ik zeg: Ja doe maar, gaan we ff met Cerise overheen draven en galopperen.
Eerst lag het balkje nogal 'open', Cerise kon er met een beetje vrijheid of achterlangs of voorlangs lopen, in plaats van er overheen.
Wat ze dus ook regelmatig probeerde!
Maar toen we het balkje op de hoefslag legden ging ze er 'normaal' overheen.
Jammer genoeg was het aan het eind van de training zodat ze al behoorlijk moe was, en geen zin meer had. Ze zweette aan alle kanten, ook al door het warme weer en haar wintervacht.
We hebben een klein sprongetje opgebouwd met behulp van een tonnetje etc. en dat ging best goed!
Hoewel... de éénnalaatste keer draafde ze er dwars doorheen, bekaf als ze was had ze geen zin meer! }>
Nog even een keertje om dit af te leren, toen mocht ze ophouden en ging ik haar uitstappen.
Later bij het naar de wei brengen waren twee jongens in de wei ernaast aan het vliegeren met zo'n hele mooie grote vlieger met felle kleuren... zo'n parasail-geval of zoiets.
Ze hielden meteen op toen Menda en ik met de paarden naar de wei liepen, met de vraag of de paarden er last van hadden... Nee hoor zei Menda, dat moeten ze maar leren...
Cerise was niet eens superschrikkerig, ze keek wel naar die vlieger, die alle kanten op ging, maar verder bleef het daarbij.
Ik ben zo blij dat ze niet meteen van streek raakt bij die dingen, ze is vrij fel (echt een bloedje) maar gelukkig geen nerveus paardje.
Al met al een heerlijke dag, niet alleen voor Alex en Maxima...
Ook ik was heel gelukkig bij het zien van mijn lieverd al grazend verderop... "Moet ik nou echt al naar huis?"
"Ja Dorinepien, want daar wacht je andere lieverd!"
