Boefje(er is nu een andere boefje maar dit is dus de vorige) dood door een trap van andere pony
Whoopie, ook een manege pony is welles chagrijnig, boefje liep te dicht achter haar en *trap* tegen boefje haar schouder aan, boefje was dus kreupel. na onegveer 6 weken was ze niet meer kreupel, in de lessen meegelopen, de volgende dag was ze weer kreupel. zon 5 weken verder weer beter, maar weer hetzelfde verhaal.
daarna heeft boefje heel lang op de wei gestaan, maar...ze werd maar niet beter.
bijelkaar is ze zon 14 weken kreupel geweest. zaterdag kwam ik op de manege, de week erop zou ik mn eerste wedstrijd op haar rijden. maar.... de kinderen zaten al een paar weken te zeggen dat boefje weg was, maar dat was niet zo. als heel lang eerder, stond boefje niet in zn stal, maar op de wei ik dacht dat ze weg was, ik zowat huilend naar huis foetsen, mn moeder de manege opgebeld, stond ze dus gewoon op de wei! hele opluchting dus. maar die zaterdag dat ik op de manege kwam deed danny(stalhulpje) al zo vreemd, van: zeg het haar nou enzo.
toen zei simone tegen mij: boefje is weg. ik weer dus helemaal verdrietig, maar ze zeiden dat zoveel, ik ging naar de wei toe kijken of zij daar stond, er stond wel een paard in de wei een bruine, net als boefje, ik bleef hoop hebben, misschien is het boefje, want van veraf zie je dat niet zo goed, ik kwam steeds dichterbij, steeds zag ik beter dat het een ander paard was.
ik ben toen naar jose gegaan(vrouw van manege eigenaar) ik heb daar het bordje gekregen met boefjes naam erop die eiegnlijk op de staldeur had moeten hange, maar boefje was nog niet zolang op de manege, dus het had niet aan boefjes stal gehangen, het bordje is ook nog niet helemaal klaar, de letters zijn wel uitgesneden maar niet geverfd.
het bleek dat Boefje samen met Charlemange(manegepaard) naar de slager was gegaan. ik heb het daar zon 4 maanden heel erg moeilijk mee gehad, en ik ebn er nu achter dat ik dat nog steeds ben! vorige week zat danny te vertellen dat hij mee was geweest ze naar de slacht brengen, maar hij was in de auto gebleven, dus niet het slachthuis in, het kwam weer naar boven ik moest haast huilen.
nu ik dit typ alweer, het was zon schatje ook. het was een nakomeling van Wester aikemas Nando, zon neestje kan je toch niet zomaar naar de slager brengen, ik weet zeker als hij langer op de wei had gestaan weer helemaal beter was geworden, want af en toe was hij wel tussendoor beter. ik ben nu op zoek naar een pony, en ik vind het hee erg dat ik haar niet gekocht heb, ik heb gewoon een soort schuld gevoel dat ik haar naar de slager heb laten gaan, zon pony van toen 6 jaar, maar inmiddels zou zij nu 8 zijn geweest.

lievelingspaard van de manege-eigenaar dood door rollen

ik heb het paard nooit gekent, maar ik hoorde het verhaal van jose.
na de les was het paard gaan rollen in bak na het rijden, heerlijk rolde hij, totdat hij opstond....hij stond te vlug op ofzo en toen brak zn been, ze hebben er niks meer aan kunnen doen.
door zon stom ongeluk is er gewoon een paard dood!
rebecca omgekomen door jongens met telefoon...niet lang geleden
ook dit was een lievelingspaard van de manege eigenaar.
het paard stond nog niet alng op de manege.
rond 10 uur savonds stonden alle ponys en paarden op de wei.
een stel jongens hebben het prikkeldraad open geknipt, bijna alle ponys waren ontsnapt, ze leipen zelfs op het kerkhof wat dichtbij was...
ze zijn allemaal teruggevonden maar het paard Rebecca is teruggevonden met een grote schok, namlijk in het prikkeldraad.
de jongens hadden een mobiel bijzich die afging, rebecca schrok er heel erg van en belande in het prikkeldraad, het prikkeldraad zat helemaal om haar heen er was geen uitweg voor haar, ze is overleden.
een week erop ofzo ging ik samen met nog een paar anderen naar de wei, daar lag een grote plas bloed van 2x2 meter ofzo heel erg veel, en het prikkeldraad lag er ook nog, met haren van rebecca eraan.
als ik eerder was geweest, had ik ook nog rebecca zelf zien liggen maar dan wel met een plastic zeil erover, maar ik ben blij dat dat er niet meer lag. een ander paard had het heel been open van het prikkeldraad maar die leeft gelukkig nog.

sammy's gevoelens in het slachthuis
sammy, was vroeger een manegepony, maar is kreupel geworden, voor een half jaar, de manege vond het te lang om te wachten dus hebben ze hem verkocht, en stond nog niet zolang geleden op de manege als pension pony. maar daar een jaar gestaan te hebben is hij kreupel geworden. hij is naar de slager gegaan...ik hoorde mensen erover vertellen die hem weg hebben gebracht.
sammy was mn lievelingspony, hij staat gelukkig nog op band zon leiverdje was het.
maar bij het slachthuis aangekomen moest hij daar een uur wachten voordat hij 'aan de beurt' was. het stonk daar naar bloed, sammy rook dat andere paarden daar dood werden gemaakt hij trilde heelmaal was helemaal bang. toen hij aan de beurt was lagen daar nog delen van een ander paard sammy werd dus nog banger. en toen was zn leven voorbij...een pony die goed in de les mee heeft gelopen altijd lief was enzo doe je hem dit toch niet aan? ik ben er altijd voor geweest om een pony te laten slachten dan dat hij werd ingeslapen als het zou moeten, omdat hij met inslapen niet gelijk dood is, daar vecht het paard de laatste minuten nog voor zn leven. maar nu ben ik er zeker voor, beter netjes in laten slapen en het paard een paar minutjes laten lijden, dan dat hij een uur in het slachthuis staan, met een bloedgeur waar het paard harstikke bang word, dit vond ik gewoon te erg om aan te horen, dat daar nog ander delen van andere paarden lagen! niet normaal......
ammaretto door brood gestorven
dit was zeker het beste paard van de manege, de eigenaar zou hem pas verkopen als er een miljoen op werd geboden, het was een merens ruin.
de manege les was in de bossen aan het rijden, toen ze terugkwamen las ammeretto dood in zn stal, waarschijnlijk door een vertopping van brood. er zou dus een kind zijn geweest die hem teveel jong brood heeft gegeven...weer zon klein ongelukje met een groot gevolg...
er zijn nog meer erge dingen gebeurd, maar ik moet nu stoppen
ik vind dit zon erge dingen, die heel onnodig waren geweest...
wat zijn jullie reactie hierop?
groetjes laura