Ook met rijden voel ik me zo gelukkig ze doet zoooo hard haar best!!
Geweldig gewoon, de ''prestaties'' die ze leverd. Ik mag nu een les hoger met haar rijden.
Ik ben zooo blij met haar!!! Hebben jullie dat ook met een paardje?
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
ik hou echt heel veel van mijn superhorse (he is mine) en Metel is het enige paard wat blijft tot zijn dood
*Zucht* 
Zo lief en schattig!
) en dan krijg ik een warm gevoel van binnen zo van: I love you! wat ben je toch ook een schatje
.
)
als ik hem zie
als hij hinnekt als ik kom, hij is zo lief. vooral doordat hij zo veel veranderd is ben ik gewoon
van pony die naar me schopte en stijgerde, beet en er van door ging, tot zo'n geweldig lief beest, dat geeft echt zo'n lekker gevoel! En als je voor uit gang ziet in bep. dingen vind ik dat zo leuk.
als ze staat te gapen en daarbij haar 'fietsenrekje' ontbloot (ze is aan het wisselen)
toen ze voor het eerst ontdekte dat haar staart ook omhoog kon
en als ze helemaal bedekt met zand snuivend bij de bakrand een knuffelje komt halen



En als ik uit school kom, rijd ik altijd even door tot aan de wei en dan roep ik haar, komt ze zo heel blij keihard aanrennen waarbij die benen alle kanten opzwieperen. Het zijn idd die kleine dingen die het doen...die je hele dag goedmaken!
Tinne
(ze is afgelopen zomer verkocht naar zweden l(
) Maar daar gaat het nu ff nie over, maar toen ik haar nog verzorgde was had ik ook zo'n gelukkig gevoel... Ze stond helemaal in de achterste stal en als ze me aan hoorde lopen met mijn poetskist dan begon ze altijd te hinniken en haar oor door de spijlen te steken (ze had heele grote oren en die floepte dan de hele tijd door de spijlen heen). En als ze in de wei stond, kwam ze naar me toegedraafd, terwijl ze door anderen niet gepakt wilde/kon worden. De rest ging haar altijd halen met een emmertje mix en dan konden ze haar nog niet pakken...gnagna!
Echt de kleinste dingetjes ja, want als ze onder het solarium stond dan werd ze een beetje gek (de hele tijd tegen de ene muur aanleunen en dan weer tegen de andere, slaan tegen de achterkant van de muur) maar als ik haar riep (ook al was het aan de andere kant van de stal) dan was het opeens stil en hoorde je zo'n zacht...ja hoe zal ik het noemen...ik weet eigenlijk niet, maar zo'n lief bromgeluidje zal ik het maar noemen...
Margje schreef:komt ze zo heel blij keihard aanrennen waarbij die benen alle kanten opzwieperen. Het zijn idd die kleine dingen die het doen...die je hele dag goedmaken!
Ook op school, kom ik binnen en dan vragen ze al of ik op Odin heb gereden want ik kijk zo blij