
Was toch wel trots, ten eerste omdat ik helemaal zelf de oplossing heb bedacht en het nog heb doorgezet ook, hoe zielig ze ook keek, 20 minuten is toch best lang voor een paard dat een tijd niks heeft gedaan(niet te lang hoor..). Is voor mij toch wel bijzonder, moet er nog best aan wennen dat ik nu echt zelf beslissingen moet maken over m'n paard. Helaas ben ik nog steeds alleen, dus niemand om trots te zijn op mij en m'n meiske

