Het ging echt supergoed, Ontario liep heerlijk en ik had mijn gevoel voor de dubbele longe weer helemaal terug! Totdat het paard van de buren bokkend zijn stal uitspoot de bak in en Ontario mee ging rennen, dat ging nog wel goed en een paar bokkesprongen verder liep hij weer braaf rond. En toen vloog het varken van de andere buren onder ons hek door terwijl Flap er net langs liep...! Paniek, paard in de stress, steigerend omkeren over de binnenlijn heen en vervolgens keihard weggalloperen. Die lijnen zaten helemaal om hem heen na een paar rondjes en toen moest ik wel loslaten, ik was echt bijna aan het skieën!
Hij heeft nog twee rondjes gegalloppeerd door de bak met twee wapperende lijnen achter hem(wel snel weer uit de knoop), dat was heel normaal
en toen kwam hij kijken of ik nog wat te eten had 
We zijn dus verder gegaan waar we gebleven waren voor het varken en toen ging het weer heel lekker 
Het blijven beesten hè?! Mijn longeerlijnen zijn trouwens mooi heel gebleven
(Nou maar hopen dat ze morgen mijn zusjes pony ook overleven )Daarna Cheeka voor het eerst een paar rondjes aan de longe laten lopen, dat ging best wel goed voor de eerste keer
Ze keek mee eerst heel vreemd aan, echt zo van: waarom loop jij nou niet? En daarna besloot ze dan maar een paar rondjes te lopen. Ik ben 5 min. bezig geweest(moet wel leuk blijven!)en we hebben linksom en rechtsom gestapt. Ze vond het zelfs wel heel leuk dat ze ook eens wat mocht doen. Normaal staat ze altijd te kijken als ik met mijn andere paard bezig ben 
Nu snap ik ook wel dat hij bij elke ophouding(ook met rijden) harder ging lopen...