Geplaatst Maar eerst:
Alle mensen van Bokt ontzettend veel groeten van Sanderijn.
Het gaat goed met haar, ze zag er goed uit vond ik hihi.
Ik moest iedereen zeggen dat ze geen computer thuis heeft, en dus niet kan bokken, maar af en toe bij een kennis wel wat kan lezen etc....
Allemaal een kusje bij deze, en vooral Sonja, die haar toen geholpen had toen ze de kat net had.
Ook Pris, Nimber en nog veel anderen wilde ze weten hoe het ging...
Dus als je haar de groeten wil doen, schrijf me maar.
Een pbtje naar mij met een verhaal erin kan ook, print ik dan wel uit en geef het over een paar weken aan haar bijvoorbeeld.
Maar goed, nu mijn verslag van Sanderijn bij Cerise haha.
Peter en ik reden vandaag naar Sanderijn om haar op te halen, en daarna weer terug richting stal waar Cerise staat.
Cerise stond in de buitenbak met andere paarden, in de volle overtuiging dat als ze naar binnen mocht, de andere paarden ook mochten, met z'n allen eten eten en nog eens eten. Werken? Dat is toch iets voor mensen?
Maar nee, Cerise moest ook werken.
Ik nam haar mee naar de achterste wei, waar we mochten longeren zolang het in de bak nog niet kon.
Omdat ikzelf nog steeds gauw moe ben, ging Sanderijn eerst met haar aan de slag.
Sanderijn vond haar heel braaf aan de longe, ze was ook inderdaad wat rustiger dan gisteren toen ze met vier benen elke keer de lucht in ging }> ...
Dit keer was ze al wat minder hyper gelukkig.
Ik heb foto's gemaakt, zodra het rolletje vol is (is het nog niet haha) zal ik deze op ITP zetten, met uitleg erbij natuurlijk...
Sanderijn wilde zelf eigenlijk niet op de foto, maar ik vind dat ze best eens aan jullie mag laten zien wat voor knap koppie ze heeft, vinden jullie ook niet?
Die kale Peter op de foto is toch ook niks?
Cerise zelf mocht natuurlijk als hoofdfiguur gefotografeerd worden, en tja, wedden dat alle foto's bewogen en onduidelijk zijn haha. Ik kan het nog niet zo goed...
In ieder geval heb ik na Sanderijn nog ff Cerise gelongeerd, wat overgangen geoefend want het duiveltje in haar was wat getemperd dus dat ging nu wel... Ze was gisteren echt een dondersteen!
Achter de wei ligt de spoorbaan, en daarachter liep een jongetje op de weg, wat reuze interessant was.
Staart en hoofd gingen dan ook zo hoog mogelijk, showen he... want stel dat het rare jongetje ineens over weg, spoorbaan én 25 meter wei tegelijk bovenop Cerise zou springen...
Ik bedoel maar, dat kan toch? Reuze gevaarlijk hoor!
Na het longeren ging ik uitstappen, en dat ze daarbij schuinACHTER mij moet lopen, en niet schuinVOOR, dat is errug moeilijk om te begrijpen... of zou ze gewoon naar de stal willen omdat die andere paarden dat ook mochten? Nou écht wel!
Maar dat feest ging niet door: eerst naar vrouwtje luisteren, die wilde dat ze rustig kon afkoelen en kalm naar binnen zou lopen, ACHTER haar aan... ja best moeilijk hoor, om zo'n Dorinepien te volgen, die loopt altijd zó langzaam als er biks in de stal ligt... Irritant!
Ze zag er wat modderig uit, dus nog even haar vacht 'bijgewerkt'... maar jah, alsof dat zin heeft haha.
Sanderijn en Peter gingen ondertussen haar stal uitmesten, zó ontzettend lief he...
Toen mocht ze dan toch in de stal, en honger....
Peter en ik brachten Sanderijn terug naar huis (Doetinchem), en omdat ze in het centrum woont met een snackbar vlakbij, je raadt het al: PATATTIES!
Dorinepien hoefde meteen niet meer te koken.
Sanderijn heeft sinds een maand of twee een witte (dove) kat, Snowy.
Daar hebben we natuurlijk óók foto's van gemaakt!
Gelukkig was de vloerbedekking donker genoeg om de kat erop te kunnen zien haha, echt helemaal spierwit is Snowy, en mooie donkere ogen... superspeels, heel leuk.
Ook heel gehecht aan Sanderijn, begon meteen zacht en lief te miauwen toen ze binnen kwam, telkens naar haar toe lopen...
Uiteindelijk gingen we weer, maar pas nadat ik haar beloofd had gauw eens bij haar en Tinkerbell te komen kijken, en mee te rijden op de bok natuurlijk!
Al met al een heerlijke middag, en 's avonds pas thuis: gauw achter de computer kruipen!
arme sannie die niet veel kan bokken