Vanochtend om 11 uur ben ik op weg gegaan met Isolda. Isolda was druk en etterig, overal bang voor. Ik was wel wat zenuwachtig en dat maakt Isolda zo vervelend, wat mijn zenuwen weer niet ten goede kwam.
En ach, zorgen om niets gemaakt, want Isolda was helemaal niet bang. Alleen de caveletti waren wat eng en de cantine, maar daar hield het mee op. Voorstellen aan de juf en aan de gang.
Isolda en ik werden direct voor de leeuwen gegooid. Paarden losmaken en aan het werk. Isolda wist niet wat haar overkwam en ik eigelijk ook niet

Er vlogen me termen om de oren waar ik niet zo goed raad mee wist

We moesten zwoegen, het zweet liep Isolda en mij overal bij neer.

Ja en nu gaan we een paar pasjes wijken, Jantina:


Buitenbeen achter de singel, Jantina:


Het was echt geweldig, even doorzetten en Isolda dieselde maar raak. Netjes braaf aan de teugel, in draf even moeite gehad, maar toen ging dat ook.
En toen kwam hetgene waar ik zo tegenop zag..... De GALOP....

In een binnenbak, klein, twee andere paarden erbij in, geen ruimte om uit te wijken.... Ik ben natuurlijk alleen strand gewend!
Isolda sprong netjes aan om vervolgens al bokkend en knorrend door de bak te denderen. Opnieuw, opnieuw, opnieuw en toen ging het beter. Het aanspringen dan weliswaar, want verder was het een crime.
Heb je weleens een paard gereden wat vierkant de bak doorgaat? Dus met haar hele lichaam naar buiten gewend, ipv naar binnen? Drama.
Opnieuw, opnieuw, opnieuw en Jantina en Isolda maar zweten....
Maar het ging al beter. Heel klein ietsiepietsie, maar toch.
Mijn instructrice heeft mij gevraagd of zij even mocht proberen.

Ze vroeg me nog of ik geen blaren kreeg van het galoperen..... Zo hard ging ze tekeer, kun je nagaan


Nu moeten we verder oefenen in de galop. Zorgen dat ze sterker word. Ze vind het gewoon heel erg moeilijk om EN je koppie naar beneden te houden EN ook nog eens aan te springen in galop EN je kont onder de massa te brengen EN dan ook nog eens bochten te rijden. Wat wij geoefend hadden in galop was rechtuit.
Maar ik ben intens gelukkig

Isolda was ook enthousiast, ze wilde goed werken, ook al was ze niet zo snel aan mijn been als normaal. Komt misschien van de bak? Ik weet het niet, maakt ook niet uit. Ik ben helemaal HEPPIE!!