Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-02 19:57

uitslag test, ZEEER teleurstellend

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-02 19:57

Kreeg de test dat er niets raars gevonden is.
Alleen dat het rekenen wat achteruit was gegaan, nu waren de klachte die ik had wel symphotomen voor een hersenkneuzing, maar dat zou maar een paar weken moeten duren. Duurt bij mij al bijna 5 maanden.

Kreeg als advies om nu ( kreeg het idee per direct ) met school te stoppen en dan volgendjaar weer opnieuw in 5 havo te beginnen.
GVD nog maar een paar weekies, en dan was ik er afgeweest Boos!

met de kans dat ik het niet zou halen, dat wel.....

Maar nu voel ik me ZO klooote en dat het HELE K leven me niet gewenst is, en alleen maar ongeluk mij leven kan zijn Misselijk

Dus ga nu alleen maar mokken, ergeren, en balen.

**Geplaatst**: 09-01-02 20:08

Geplaatst: 09-01-02 20:08

Je hoeft dat advies toch niet op te volgen? Je kunt t toch gewoon proberen? Je gaat gewoon niet naar alle lessen toe en alleen de dingen die je niet goed in bent volg je wel. Je kan t toch proberen? Niet geschoten is altijd mis!

sterke!

**Geplaatst**: 09-01-02 21:07

Geplaatst: 09-01-02 21:07

Waaron zou je niet naar school kunnen blijven gaan ?
Als ik het goed begrijp leverde de test niks op ?
Waarom krijg je dan in hemelsnaam het advies om te stoppen met de school Verward

Is dat soms slecht voor de genezing of zo als je gewoon doorgaat.
Kan ik me niet voorstellen. Stilstand is juist meestal achteruitgang. Frusty

**Geplaatst**: 09-01-02 21:28

Geplaatst: 09-01-02 21:28

he bah! zou je het echt niet halen als je nu door zou gaan??
het is je ook misgunt zeg Misselijk

!

**Geplaatst**: 09-01-02 22:30

Geplaatst: 09-01-02 22:30

balen!
ik hoop dat het na een tijdje wat beter met je gaat!
sterkte!

**Geplaatst**: 09-01-02 22:47

Geplaatst: 09-01-02 22:47

kan je niet iets regelen met school dan bijvoorbeeld dat je de helft vand e vakken dit jaar doet en de rest volgend jaar, zo haal je de druk er een beetje af. en ach dat ene jaar wat is dat nu, denk er eens aan dat je dan ook een jaar eerder aan t echte werk moet en dat tot je pension dus nog zo'n dikke 30 jaar. t is niet leuk maar misschien dat je nu kan nadenken over wat je echt wil. en daar ook helemaal voor gaan

**Geplaatst**: 09-01-02 22:52

Geplaatst: 09-01-02 22:52

Ik heb ook mijn jaar in 2en gedeeld toen ik ziek was 2 jaar terug. eerste jaar 3 vakken 2e jaar 4 (mavo) eerste jaar had ik het heel hard nodig al die vrije uren maar het 2e jaar was superrelaxed. Als het echt niet anders gaat neem dan nu de beste vakken eruit en stop met de rest en doe dat volgend jaar (wel ff regelen met de examensecretaris)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-02 12:08

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-02 12:08

Omdat ik me niet voor 100% maar voor 1000% inzet voor school, en ik niet tevreden ben met een 6 of soms een 7 wordt dat dus heel moeilijk.
Ik heb daarbij ook nogmega examenvrees, en dat werkt al vanaf de 4de zo door.

Omdat dus normaal gesproken de klachten die ik heb binnen een paar weken weg zouden moeten zijn, denk dat psychologo aan een stred factor, thuis is er geen stress, maar alleen op school, omdat ik dus niet de punten haal die ik normaal haal, en omdat de kans dat ik dit jaar zal slagen onder de 50% ligt, heb probs nu met wiskunde en economie.

Helaas ben ik een mega irritant persoontje dat dus gewoon niet de moed heeft wanneer ik dit jaar havo niet zal halen dat ik volgend jaar dus ook niet meer terug ga. En de helft van de vakken... de stress blijft, en zelfde geldt: ik weet dus niet of ik daarna nog naar school toe ga of wil.Ben wel dan al mijn vriendinnen kwijt en alleen is maar alleen.

**Geplaatst**: 10-01-02 13:55

Geplaatst: 10-01-02 13:55

Maar je kan het toch gewoon proberen? Misschien lukt het je wel en dan ben je er maar vanaf? Dan kan je altijd nog een jaar niets doen ofzo.

**Geplaatst**: 10-01-02 16:03

Geplaatst: 10-01-02 16:03

kop op wj, als je zo denkt wordt het alleen maar erger! Bel me anders maar ff als je stooma f wilt blazen, oke?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-02 16:13

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-02 16:13

Ik denk dat vele het niet snappen.

IK wil wel, maar.... wat allemaal goed ging voor het ongeluk gaat nu slecht, wat al minder goed ging na het ongeluk gaat nu drammatisch.
Ik ben verandert, wordt 18 maar mijn gedrag is van een kind van 12.
Heb nu nog maar 0.0 zelfbvertrouwen. vergetachtig ed.

Ik wil dit jaar afmaken en slagen, maar de kans dat ik dus slaag is kleiner dan 50% terwijl dat vorig jaar rond de 90% was.
Ik kan nu nog voor een paar vakken 3 pw's maken, en dan staan het punt vast. Dus rieel gezien, der is een mega kans dat ik het dit jaar niet haal.

De psyo zei, dat wanneer ik me weer happy wilde voelen, me zelf weer wilde zijn en allemaal avan dat gedoe, dat ik dus dit jaar als een verloren jaar moest gaan beschouwen. En gewoon lekker stoppen met school.
IEts dat IK echt niet wil.
Di Luitjes willen me behoeden voor nog meer ongeluk, en teleurstellingen.

Maar goed krijg nog een gesprek met de neurologe, en met me coordinator, ik zal het wel zien, heb op het moment nergens zin in

**Geplaatst**: 10-01-02 16:53

Geplaatst: 10-01-02 16:53

5 Havo is zeker een rot jaar. Ik heb het examenjaar gehaald, wonder boven wonder, aangezien ik dik ene half jaar heel veel problemen heb gehad. Waaronder pfeiffer, operatie en t verlies van mijn alleberbeste vriendin.Maar dat is nog nix vergeleken bij jou!
En jij zit nu helemaal in een KL*** situatie!
Maar je zegt zelf, maar dan niet met zoveel woorden, dat je NIET wil stoppen.
En jij bent volgens mij een heel sterk persoon, na al die berichtjes van je te lezen. En een doorzetter.
Als je niet wil stoppen..dan zou ik er gewoon voor gaan.
praat goed met diegene op school die er over gaan, maar laat je niet op je kop zitten door een dokter. Ze weten niet hoe jij van binnen bent, ze weten wel je situatie.
Maar doe niets wat je zelf niet wil.
Niemand kan zeggen wat je MOET doen..dat moet je zelf uitzoeken en dat kan pas als je er klaar voor bent.
Ik wens je veel succes en sterkte!!

Linda

**Geplaatst**: 11-01-02 02:44

Geplaatst: 11-01-02 02:44

Zoals je weet, begrijp ik precies wat je doormaakt. Het is bepaald niet simpel om in deze situatie te zitten.
Toen ik in 6V zat, had ik ook problemen. Daarnaast was ik doodsbenauwd voor het examen. Het leek net een enorme berg en ik wist zeker dat ik het niet ging redden. Iedereen, elke leraar op school, zei dat ik het makkelijk zou halen enzovoort. Iedereen wist het zeker, behalve ikzelf.
Voor het eind van de schoolonderzoeken heb ik toen besloten om geen examen te doen. Ik heb me zogezegd teruggetrokken voor het examen, ik wilde er echt niet aan beginnen.
Op het moment dat ik het echt besloot, was ik alleen maar opgelucht. Nog een jaartje om rustig aan voor te bereiden op mijn examen. In de klas achter mij zaten nog wat oude bekenden, die waren al eerder een keer blijven zitten. Die zou ik dus weer tegen komen.
Eigenlijk vond ik het niet zo erg om een jaartje langer op school te blijven, even uitstel van wat er daarna zou komen.
Op mijn dooie akkertje heb ik toen de examenklas opnieuw gedaan. Rustig aan boeken gelezen voor mijn lijst enzo, alle tijd genomen. Dat jaar slaagde ik ook zonder onvoldoendes en omdat ik alle tijd had, hield ik nog tijd over voor de paarden en alle andere dingen. Superrelaxed examen gedaan. Toen was ik ook echt blij en trots dat ik mijn diploma had. Daarbij was ik ook trots dat ik mezelf niet gedwongen had om het jaar daarvoor toch examen te doen. Waarschijnlijk had ik niet zulke goede cijfers gehaald en voor mijn gezondheid was het ook niet goed geweest.

Een paar jaar later kreeg ik een ongeluk, daarbij raakte ik behoorlijk gewond aan mijn hoofd, ongeveer zoiets als jij, maar misschien nog wel iets erger. Eerst in het ziekenhuis gelegen en daarna nog 3 maanden thuis. Toen kon het wel weer dacht ik zelf. Met alle goede bedoelingen ging ik weer aan het werk en ook weer studeren. Aanvankelijk ging dat heel goed, maar dat duurde helaas niet lang. Op een gegeven moment kon ik niks meer onthouden, niet meer lezen en nauwlijks iets fatsoenlijks opschrijven.
Daar zat ik dan met mijn dure studie en al mijn goeie wil, ik kon alleen niks meer. Omdat ik dat niet wilde onderkennen, werd het van kwaad tot erger. Ik moest en ik zou; maar ik kon het niet.
Het heeft bij mij nog erg lang geduurd tot ik doorhad dat ik er beter mee kon stoppen, studeren dan. Dan maar niet, jammer maar helaas.
Omdat ik tijdens school en studie altijd had gewerkt, ben ik dat steeds meer gaan doen. Na dat ik gestopt was met studeren, ben ik nog meer gaan werken. Vervolgens ben ik gaan vechten om dan maar te zorgen dat ik tenminste een goede baan zou bemachtigen. Dat lukte gelukkig best aardig.

Anno nu, heb ik dus een redelijk goede baan, ik kan goed voor mezelf zorgen etc. Maar dankzij mijn 'aanpak' van jaren geleden ben ik nooit helemaal 'genezen'. Tot op heden spelen de effecten van mijn ongeluk nog op. Als ik teveel hooi op mijn vork neem, dan ben ik na een tijdje echt de pineut, ziek dus. Heel vaak merk ik dat ik slecht lees of de dingen warrig zie (zeg maar zo). Dan ben ik gewoon te moe en moet ik even rust nemen. Gelukkig weet ik dit van mezelf en gun ik mezelf dus ook even rust zo nu en dan.
Heel vaak denk ik 'had ik maar', was ik TOEN maar niet zo hard van stapel gelopen. Want ik vond mezelf niet ziek en ik dacht dat ik het aankon. Volgens mezelf was ik gewoon gezond. Geen hoofdpijn, niet misselijk, niks. Eigenwijs dus en ik wilde nergens van weten.

Dus, als ik jou was en nu nog eens voor mezelf mocht beslissen... Dan zou ik dit jaar het examen niet eens proberen, maar rustig de tijd nemen om het voor te bereiden. Gewoon naar school blijven gaan en er mee bezig blijven. Vraag bijlessen waar je het nodig hebt. Gun jezelf de rust en neem de tijd. De stress zal misschien juist minder worden. Want je weet, haaste spoed is zelden goed, ook in dit geval.
Voel je vooral geen opgever, want dat is niet zo. Je geeft niet op namelijk, je zorgt dat het voor jou haalbaar wordt. Je bent er dit jaar lang uit geweest en door je ongeluk kun je dat niet zo snel inhalen. Dat komt niet door jou, maar door wat je overkomen is. Niet de snelste route dus, met de kans dat je het niet haalt, wat veel erger is; maar de alternatieve route, die kost meer tijd, maar is wel haalbaar.

Het is een beetje lang verhaal geworden,maar ik hoop dat je het begrijpt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-02 13:44

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-02 13:44

Love begrijp het helemaal.
Leraren zeggen idd dat ik er zo denderend voor sta en iedereen zegt dat.
maar nog maar 3 tentamens en dan is het afgelopen.
vergeleken bij jou heb ik in de 4de klas Nu geen vrienden zitten, omdat ik vorig jaar van school ben verwisseld.
En ik denk dat ik het voor mij gevoel niet aan kan wanneer ik nu gewoon lekker door ga, en dat begin mei niet meer ga omdat dan alle vriendinnen die ik heb aan hun examen zitten. Snappie ?
Maar goed ik kijk, wat ik nog aan wiskunde kan gaan doen, maar ik denk wel dat ik gek wordt wanneer er over 3 weken uitkomt dat ik beter kan stoppen, omdat ik het niet red. Ik hoef verdomme nog maar 6 weken les te draaien en dan beginnen die lessen die je zelf kan gaan kiezen.
PFF how sucks can life be.

pinni Thnx Lachen

**Geplaatst**: 11-01-02 13:49

Geplaatst: 11-01-02 13:49

Ik heb zelf nooit in zo'n zelfde situatie gezeten dus kan er op zich niet zo veel van zeggen, maar ik denk dat je, als je toch besluit nu met je school te stoppen, je dat niet als een "verloren jaar" moet zien: je hebt er juist een jaar bij gekregen. Als je de rest van het jaar goed gebruikt om uit te vinden wat je echt wilt etc., is het absoluut geen verloren jaar. Dat is een stukje instelling bij jezelf: it's all in your head!

Zet hem op Party!!

en veel succes