Sya was erg vervelend dus ik hield haar hoofd bij mijn knie zodat ze er niet vandoor kon gaan (lastig uit teleggen) toen ze iets rustiger werd liet ik haar hoofd weer recht en toen vloog ze er van door:( ik wou haar stoppen maar ze ging alleen maar harder en heel gemeen bokken (ik bleef gelukkig nog zitten) toen gleed ze eronderuit en ik viel dus samen met haar op de grond:( zij stond op en rende weg en ik lag daar maar ik stond zo snel mogelijk op en rende er achter aan (wat niet echt veel nut had maar toch) ik probeerde mij moeder te bellen maar ze nam niet op ondertussen zag ik inde verte Sya's hoofd de lucht in gaan en een man heel snel naar zijn auto rennen, ik wist absoluut niet meer wat ik moest doen en ik belde mijn vriend (


toen kwam die man die ik naar zijn auto had zien rennen luidgetoeter naar me toe rijden van stap in ik instappen en hij reed echt zo hard mogelijk en het bleek dat Sya nog een keer onderuitgegaan was op het asfalt (echt eng) en hij haar had proberen te pakken wat niet lukte:(
toen zagen we gelukkig opeens iemand lopen met Sya hij had haar nog net kunnen opvangen voordat ze de nedereindse weg op kon (een smalle best drukke weg waar ze allemaal rijden als aso's)
ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik mijn paardje zag. ik moest dus nog even blijven wachten op mij vriend ik heb ondertussen Sya helemaal onderzocht en ze had niks alleen mij leuke wollen deken (die had ik om omdat ze geschoren is) is kapot en ik mis een peeskap voor de rest had zij niks en gelukkig kwam er een vriendin van mij aan op haar paard zij was toen op Sya voor mij terug naar stal gereden en ik op haar paardje.
nu (de volgendedag) ga ik bijna dood van de pijn (hoofdpijn keb last van mijn ribben, rug, nek) ik ga zo even over de put rijden omte kijken of ik mijn pees kap zie en ik ga even een stuk met Sya wandelen want ze kan best wel stijf zijn.
ik zal straks wel vertellen of ze wel goed loopt en of ik mijn peeskap heb gevonden